Foclóir Mháirtín Uí Chadhain
dóigh
ainmfhocal, baineann
ní bhíonn aon iolra air
fuaim: an fhuaim chéanna le
1.
a.
díol, údar, ábhar, ceap, ball séire.
+
Rinne siad dóigh mhagaidh dhó (dhe) ─ údar magaidh, ceap magaidh, bothae, ball séire nó baileabhair
Tá S. ina dhóigh mhagaidh ag an tír. Níl áit ar bith dhá mbíonn sé anois nach mbíonn cluiche cruinnithe air ag séideadh faoi
TUILLEADH (7) ▼
An síleann tú gur dóigh mhagaidh mé go mbeifeá ar an gceird sin liom. Mo choinsias is dar m'anam, mura n-éirí tú as anois go beo sciobtha, ní hiad do chosa féin a thabharfas as ball na háite thú deirimse leat
Más dóigh mhagaidh atá sibh a iarraidh, ionsaígí duine eicínt eile. Tá sibh ag plé leis an gceann contráilte ar ala na huaire. M'anam ón diabhal gur sonnta an mhaise dhaoibh é — grabairí mar sibh!
Ní fhaca tú aon dóigh mhagaidh go hiomaí mar é. Tá an dream seo síos ag saighdeadh faoi d'aon uaim amháin, agus ag rá leis nach bhfuil air ach a dhul siar agus iníon T. S. a iarraidh, agus go bhfuil sí le fáil aige. Meas tú nár tháinig sé tigh Sh. aréir agus é gafa gléasta faoi chollar agus faoi tie. Anois an bhfuil biseach agat?
Is tútach an cheird atá orthu ag déanamh dóigh mhagaidh mar sin de sheanfhear bhocht atá san aois leanbaí mar atá sé. Dheamhan an dóigh beirthe é, nó éireoidh sé sa gceann air. Ní bheadh locht ar bith a dhul ag spochadh lena leithide eile féin, ach tá sé mór acu a dhul ag suí i mbun seanduine mar sin
Tá sí caillte le cás agus náire faoin deis atá ar an athair ag imeacht — ina dhóigh mhagaidh ag an tír. Deir tú leis a tháinig abhaile as G. an oíche faoi dheireadh agus cóiste cinn faoi, agus é ag rá le chuile dhuine dhá raibh ag castáil leis go raibh iníon Lord C. lena phósadh, ach nach bpósfadh sé í mura dtugadh a hathair an teach mór di. Sin é an óinseach agat
Shílfeá go bhfuil siad ag déanamh dóigh mhagaidh dhíot d'aon cheird. Má ghlacann tú mo chomhairlese, fanfaidh tú uathu, agus ní bheidh baint ná páirt agat leo. Scabhaitéaraí maithe iad sin. Ní tada eile iad
'Sé déanamh an mhagaidh, dóigh an mhagaidh ─ 'sé déanamh an mhagaidh díol an mhagaidh (seanfhocal, fc. díol. Cuirtear dóigh in áit díol sa seanfhocal go minic)
+
Rinne sé dóigh ar fad dhe (in áit dóigh mhagaidh a rá, is rímhinic nach n-abraítear mar seo ach dóigh amháin, agus bíonn roinnt beag céille le cois ann scaití)
An rún atá agaibh dóigh a dhéanamh dhíom ─ díol magaidh
TUILLEADH (6) ▼
Is maith gasta a dhéanfaí dóigh anseo anois dó, dá lonnaíodh sé achar ar bith ann. Ach is rímhaith atá a fhios aige sin. Chroch sé a chuid seolta leis, chomh luath agus a fuair sé an deis
Is diabhlaí dúlaí a bhíos sé a dhul ag déanamh dóighe de chuile dhuine. Mise i mbannaí gur deacair drannadh leis féin — gur deacair sin
Boss réidh go leor é. Mura bhfeiceadh sé thú ag déanamh dóighe den scéal ar fad ní abródh sé tada. Bhí mé féin agus M. Bh. ansin thiar anuraidh ag baint chlocha reatha i ngarraí D. Shuigh muid síos agus na piocóideachaí caite uainn againn. Diabhal easna dhó nár théaltaigh aniar, agus ní fhaca muid ariamh ariamh é, gur rug sé ceart críochnaithe orainn. Meas tú céard a rinne sé: a dhroim a thabhairt dúinn ar an toirt … Chaithfeadh sé T. Mh. a bhriseadh. Rinne sé sin dóigh dhó (dhe) amach is amach. Fear ar bith a leagadh an bara uaidh os a choinne agus a chuireadh péire uillinneachaí air fhéin ag dradaireacht le chuile bhean a théadh thart an bóthar
Más leat dóigh a dhéanamh den scéal ar fad, sin é atá agat a dhéanamh. Meas tú an éistfidh duine ar bith leat ar an gceird sin. Má shíleann tú go n-éistfidh, féach leo é. Ar a fhéachaint a bheidh a fhios é
Réiteach a dhuine! Réiteach. T'anam ón diabhal, ní fhéadfaidh tú dóigh a dhéanamh den scéal ceart críochnaithe. Nach feasach duit féin chomh maith agus is feasach domsa má ólann tú a leath sin, agus uisce a chur thríd an gcuid eile, go mbraithfidh sé é. Is air nach mbeidh an mhoill. Nach furasta a aithinte dhó é!
Dar príosta ní féidir dóigh a dhéanamh dhó (dhe) chomh héasca agus a cheapas tusa. Sách meabhrach atá sé nuair a thograíos sé féin é
+
Is dóigh grinn thú dá mbeadh a fhios agat é. Nach bhfeiceann tú céard a rinne tú?
Is maith an dóigh grinn duit a dhul ag éisteacht leis oíche eicínt. Níor chuala tú a leithide ó rugadh thú
TUILLEADH (1) ▼
Ba mhaith an dóigh grinn do dhuine a bheith ag breathnú air ag cur na tuí. Dheamhan blas ariamh ach a bualadh síos ina straoilleogaí mar a bhí sí agus scoilb a fháscadh inti. Is breá slachtmhar an teach a bheas aige ach a mbeidh sé réidh
·
Ba mhaith an dóigh gáire é gan bhréig gan áibhéil. Mura mbeadh agat ach aon gháire amháin chaithfeá a dhéanamh faoi agus an ghoic a bhí air, amuigh ag damhsa
Ba mhaith an dóigh gáirí dhuit a theacht ag éisteacht leis oíche eicínt, má bhíonn sé i ngiúmar (humour). Tá scéalta aige a bhainfeadh gáire as na clocha. Ach má bhíonn múisiam ná dobrón ar bith air, ní bhfaighidh tú smid ná smeaid uaidh
b.
áit a mbeadh rud le fáil, áit ar dhóigh de rud áirid a bheith ann.
+
Is maith an dóigh fataí é an garraí sin ─ garraí a mbeadh tabhairt fhataí ann; garraí a bhfásfadh fataí maithe ann
Níl aon dóigh fataí istigh ar do bhaile inchinnte ar Gharraí Mh. L. má fhaigheann sé aon ghiollaíocht. Daithín feamainne agus braitín aoiligh, agus níl ríochan ar bith le na fataí a bhainfeas tú ann, is cuma fliuch tirim an bhliain
TUILLEADH (1) ▼
B'ait an dóigh fataí é an cúl thoir sin roimhe seo, ach dar leat, níl tabhairt ar bith fanta ann, murab é an síorchur atá dhá spíonadh. Is olc é an iomarca den fheamainn dearg sin freisin. Dónn sí an talamh uileag
+
Níl aon áit sa gceathrú is fhearr dóigh coirce ná an ithir sin thíos agatsa. Nach bhfeiceann tú go bhfuil sí ina púir uileag, tá sí chomh séasúrach sin. Cuir coirce mór inti sin i mbliana, agus mise i mbannaí go mbeidh an toradh chéatach agat air
Níl aon dóigh cruithneachta istigh ar do bhaile. Cá'il sé? Shílfeá go raibh an talamh dhúrabháin sin thíos agamsa chomh maith agus a bhí le fáil lena haghaidh, agus chonaic tú féin an cleas a rinne sí ann an bhliain cheana. Ní raibh ceo dhá barr ariamh agam nach síobhaisín beag nárbh fhiú do sheacht mallacht é. Ba í an díogha ceart í lá is nach ndrannfadh J. Ph. É. léithe agus é thart cheal údar poitín
TUILLEADH (1) ▼
Dóigh coirce mo léan! Dóigh broimfhéir, más dóigh ar bith é
+
An-dóigh ballach í Carraig Mh. ar an taoille seo. Nach bhfuil sé ag tuile isteach i mbéal na cuisle. Gabh síos agus caith cupla urchar uirthi, agus fan ann nó go ndíbrí an taoille tuile thú. Cuirfidh mé mo sheanhata leat go n-éireoidh ballach nó bromóg leat
Is maith an dóigh bradán é Poll na hEasa ar an aimsir seo. Tháinig mé anoir thar an linn aréir, agus bhí lonnadh ar an uisce. Is deacair breith sa mbaile ar E. aríst go ceann scaithimh. Cuirfidh sé ceirín den fhíoruisce air féin arsa tusa (ag dul san abhainn ag saighdeadh bradán)
TUILLEADH (3) ▼
Más ag tóraíocht creathnaigh a tháinig tú is olc an dóigh (creathnaigh) é seo. Níor mhór duit a dhul ar chladach dána le creathnach a fháil. Is diabhlaí dúlaí atá sibh sa gcreathnach suas ansin i gcónaí
Is dona an dóigh carraigín an áit seo a bhfuil tú muis. Is a dhul ag iarraidh breac ar thulán a dhul ag tóraíocht carraigín i mbarr chladaigh. Is furasta a aithinte gur aineolaí thú. An aithneofá carraigín dhá bhfeictheá é. Dheamhan a fhios agamsa an aithneofá
Is maith an dóigh coirlí an t-oileán ar an rabharta mór seo chugainn. Beirt ar bith a mbeadh curach acu, bheadh leasú na bliana sin acu. Ach níl sé de rath ar na daoine an méid sin féin a fháil. Ach dhá mbeadh curach faoi chéad ann, chreidim nach bhfuil aon duine ann a ghabhfadh inti, ná a bheadh in ann aon cheart a bhaint di
·
Sílim gurb olc an dóigh mná é an baile seo ag fear ar bith le theacht ann. Níl aon bhean inphósta dá bhfuil ann sásta duine ar bith a phósadh ach máistrí scoile, nó cléireachaí baince. Nach bhfeiceann tú féin iad. Níor mhaith dhuit scráibín a shamhailt leo. Ghabhfaidís i ngeallta dhá samhlaíteá. Nár thuga Dia dhóibh níos fhearr é muis! B'fhéidir nuair a d'fhuaróidís agus iad fágtha ar a dtóin scaitheamh eile mar atá siad, go mb'fhurasta a dhul chun cainte leo ansin
Ní holc an dóigh poitín chor ar bith é tigh S. Mh. B'annamh leis a bheith folamh pé ar bith céard is cor dó ar an saol seo. Mura n-éirí aon bhraon leat ann, déarfainn leat do shúil a bhaint dhe. Gabhfaidh sé rite leat aon deoir a fháil ar a mhalrait
+
Is olc an dóigh a dtáinig tú san áit seo más ag iarraidh feamainne atá tú. Dheamhan a leathdhíol féin ag aon duine anseo. Ach b'fhéidir, dá dteannthá siar scaitheamh go bhfaightheá feamainn tirim ar an bP.
Ag iarraidh síol plandaí atá tú? Is olc an dóigh a dtáinig tú muis. Dheamhan gráinne ag gabháil linn i mbliana. Caithfidh muid féin a dhul ag soláthar — caithfidh sin
TUILLEADH (4) ▼
Níl aon tobac agat. Dar mo choinsias muis, is dona an dóigh a dtáinig tú anois. Tá mé féin sportha ó am dinnéir, agus gan aon ionú ag aon duine sa teach a dhul dhá iarraidh, bhí muid chomh cruógach sin. Beidh sí seo ag dul ina choinne ar ball beag, má ghníonn sin thú
Chuaigh sé síos tigh J. le páipéar dole a líonadh. Diabhal bréag muis nárbh olc an dóigh. Chreidim dheamhan smid scoláireachta i bpluic aon duine dhá bhfuil ansin ach an oiread leis féin. Shílfeá sa mí-ádh, go mbeadh duine eicínt ní ba ghaire do láthair dhó lena líonadh ná an baile seo. Ach cheapfainn go (gur) le grá don chuartaíocht a chuaigh sé ann
Goideadh a bhríste agus a chóta mór uaidh ann. Chaithfeadh sé imeacht ina chraiceann, murach F. A. a thug seanbhríste cuileáilte leis féin dó. Níor mhaith an dóigh dhó sin R. le dhul ar ais ann ─ níorbh áit mhaith (chóiriúil, ádhúil) dó R. le dhul ar ais aríst ann
B'olc an dóigh déarfá a bheith ina haice ─ níorbh áit mhaith é; áit é a bhfaightheá ocras sa gcás áirid atá i gceist
c.
+
Is maith an dóigh iad! ─ níl aon mhaith a bheith ag súil go bhfaighfear tada dhá mbarr (droch-chártaí)
An bhfeiceann tú iad sin. Is maith an dóigh iad. Spéireataí dubha go tóin. Nuair is dubh dhóibhsean is dearg domsa, agus nuair is dearg dóibhsean is dubh domsa
TUILLEADH (8) ▼
Diabhal bréag nach maith an dóigh é an goróir de lao sin. Breathnaigh ar an gcruit atá air. Tabharfaidh an Márta rud le déanamh dó ─ lao a bheadh ina dhrochúdar, nach mbeadh aon dea-ghealladh faoi, ná aon tsúil lena éirí
Is maith an dóigh í sin. Dallta ar meisce chuile oíche, agus ag gabháil fhoinn ag teacht abhaile. Dhá mba mise a máthair, d'fhágfainn amuigh ar an tsráid í, agus cead aici lóistín a fháil san áit a bhfaigheann sí an t-ól. Ach chreidim nach bhfuil mórán le reic ag an máthair féin
Cá bhfuair tú an seanbhicycle. Dar fia sin seandéanamh ón díle ceart. Is maith an dóigh é déarfá. Dar mo choinsias anois, ní maith ó dúirt tú é. Ní shuífinn thuas air chor ar bith
Cé leis an seanasal sin. Is maith an dóigh é. Pé ar bith cé leis é, tá leis. Tá éadáil aige
An bhfeiceann tú an péire bróg a cheannaigh mé achar is lú ná dhá mhí ó shin. Is maith an dóigh iad sin. Tá siad rodta idir bhoinn agus uachtair. Breathnaigh uirthi sin, ar son Dé ort! An feire féin níl inti
An bhfaca tú an preabáinín fataí atá ansin thuas agam. Nach gceapfá gur maith an dóigh é. Níl das ag gabháil leis nach bhfuil rodta ag an lobhadh bán. Ar ndóigh is maith an oidhe orm é, agus a gcur ann chor ar bith. Sin é an cleas a ghníos na barra sin i gcónaí
Na chúig mhuileata is measa i bpaca! Dhá mbeidís ann níos measa, is mé a gheobhadh iad. Is maith an dóigh iad
An bhfuil a fhios agat an chruach atá ar leiceann thiar an bhóthair agamsa. Níl fód slán istigh ina corp. Tá sí ina bogeimhin fré chéile. Is maith an dóigh í, agus chomh hairdeallach agus atá lucht na lorries i mbliana faoi mhóin thirim a fháil. Diabhal a raibh sí baol ar chomh dona siúd nuair a rinneadh í. D'ól sí an t-uisce ar fad ó shin
+
Is maith an dóigh é ─ fear leorchruth, fear ar mhaith an oidhe bean é
Is maith an dóigh é anois pé ar bith bean a n-éireoidh sé léithe. Beidh sí ina suí go te ar aon nós
TUILLEADH (3) ▼
Is maith an dóigh thú bail ó Dhia agus ó Mhuire ort, ach tá faitíos orm nach ar mhná na háite seo a bheas an t-ádh. Beidh tusa ag iarraidh dubhspré agus sin rud nach bhfuil le fáil agat anseo
D'fhéadfá a rá gur maith an dóigh é: gabháltas mór talúna agus gan cloch bhuailte an iarainn istigh ar a fhuaid. Tá airgead tirim ag an mbuachaill sin freisin, cheapfainn
Más maith an dóigh é breá nach gcuireann sí a hiníon ann agus gan a bheith dhá buachailleacht ansiúd níos faide. Ach ní chuirfidh. Ainneoin a bhfuil de mholadh aici ar an áit, is dona léithe é ina dhiaidh sin, agus tá sí ag tnúthán go bhfaighidh sí fear níos fhearr di. Ní bheadh an saol suas lena cuid cluanaíochta sin ina dhiaidh sin
d.
+
Is deas an dóigh de dhuine é (nó í) ─ fear nó bean dóighiúil shlachtmhar
Is deas an dóigh de bhean í, bail ó Dhia agus ó Mhuire uirthi. Go dtuga dia fear mór maith di agus is maith an oidhe uirthi é
TUILLEADH (1) ▼
Is breá deas an dóigh d'fhear é ach a bhfeictheá gafa gléasta mar sin é. Ach ba dual dó an-slacht. Ní raibh sárú an athar le fáil, bhí sé chomh slachtmhar sin
2.
caoi, bealach, deis, riocht, staid, bail, beart.
a.
+
Cén chiall an ea? Robáladh ann mé. Ba mhaith an scéal dom nach raibh ag gabháil liom ach seicín deich scilleacha agus sprus eicínt airgid rua. Dhá mbeadh, ghabhfadh an bhail chéanna air agus a chuaigh ar an méid sin. Tugaimse G. don diabhal. Déarfá nár mhaith an dóigh dhom a dhul ann aríst.
Is minic a chuala tú "Fuair sé an oiread dhe, agus a fuair an bacach d'Inis Ní". B'olc an dóigh don bhacach é a chastáil go hInis Ní. Tugadh sáile bruite dhó ann adeir siad
TUILLEADH (37) ▼
Más ag iarraidh móna atá sé is dona an dóigh dhó a theacht anseo anois. Níl caorán ann nach bhfuil díolta. Breá nach dtáinig sé níos túisce sa mbliain nuair a bhí greadadh di suas ansin ar chuile chnocán, agus gan fear a fiafraithe ann
Má tá sé sin imithe soir, ba mhaith an dóigh a dhul soir ina dhiaidh. Beidh ól in aisce dhá thóint ar dhaoine inniu. Tá an fiúntas ann, nuair a thosaíos sé
Ba mhaith an dóigh (beart, plean) a dhul amach anois agus a bheith roimhe ag an iothlainn agus caitheamh leis. Ní thomhaisfeadh sé go brách go mbeadh ábhailleacht ar bith mar sin ionainne. Leagfadh sé ar an gcuingir eile é — ar Sh. agus ar T.
Níl a fhios agam arbh olc an dóigh chor ar bith a dhul ar meath inniu. Déanfaidh sé an-lá farraige. Tá roinnt mhaith curachaí amuigh. Mura bhfuil aon chruóg eile ort, buailfidh muid amach … Shílfeá go bhfuil brath agat loiceadh. Do chomhairle féin a mhic ó
B'ait an dóigh bualadh suas ag an teach amárach má bhíonn an seanbhuachaill imithe. D'fhéadfadh duine a bheith ag baint corrscealpóg as Máirín de réir a láimhe. Ba bheag an locht a gheobhadh sí air ach oiread cheapfainn. Tá sí sách bainte amach, ach nach ligeann an faitíos di cor ná car a dhéanamh ag a hathair
Sílim go mba mhaith an dóigh do dhuine trí nó ceathair de bhoscaí móna a tharlú anuas chuig an teach a fhad is atá an aimsir seasta mar seo. Ní fheicfidh tú seachtain ó inniu go mbeidh airde sneachta ar an talamh, agus ní bheidh sé inrásta ag tada a dhul 'na phortaigh ansin. Tuairt shneachta a thiocfas as an bhfuaraíocht seo
Níor dhona an dóigh chor ar bith anois dúinn na bruachannaí a leagan as láimh. Is gearr go bhfeice tú meall feamainn dearg sa gcladach agus ní hin é a (ár) dtráth a bheith ag leagan bruachanna. Feictear dhom nach bhfuil am ar bith is cóiriúla lena leagan ná ar an aimsir seo
Ba mhaith an dóigh dhuit a Bh. má tá an siopa romhat, a bheith ag dul ann anois, agus gan an oíche a ligean ort féin aríst. Níl siar ná aniar sa lá anois. Ní féidir go bhfuil na scoláirí beaga sa mbaile. M'anam muise má tá nach mór duit a bheith ag cur bealadh faoi t'ioscadaí
Níor dhona an dóigh do dhuine cupla péire de na clogs sin a cheannacht fhad is atá siad fairsing. B'fhéidir gob (gurb) é an chaoi a mbeadh sé ar ball go mbeadh muid gan Murchadh gan Mánas. Dhá dhonacht iad, is fhearr iad ná imeacht cosnochta
Ba mhaith an dóigh do Ph. Ph. í a phósadh anois. Tá teach agus geadáinín talúna aici, agus dheamhan achar ar bith go mbeidh sí ag fáil an phinsean. Mullach an diabhail dó, nach bhfuil sí sách maith aige, má tá aois féin uirthi. Dar príosta is maith aibí an seanpháiste é P. féin feasta choíchin.
Is dona an dóigh dhó a dhul ag turnae (aturnae) faoin scéal mura bhfuil fianaisí (fianaise) aige thairis sin air. Tá sé breá go leor a bheith ag caint anseo ar leic an teallaigh, ach níl sé chomh réidh sin ceart a bhaint den bhreitheamh ná de na dlíodóirí a bhíos ansiúd. Chabálfaidís thú ar iontú an tsoip
Meas tú a Sheáin, nár mhaith an dóigh do chaon duine againn bogadh amach ag tóraíocht mná an Inid seo. Dar príosta sílim féin nach mbeadh de chailleadh air. Gabhfaidh muid i dteach eicínt a mbeidh beirt deirfiúr ann, agus fágfaidh mé an ceann is óige agatsa ach cuid den spré a thabhairt dom
Is suarach an dóigh do dhuine ar bith a bheith dhá mharú féin ag dul suas agus anuas ansin dhá cheann de ló ar scáth coróinín airgid. Ach tá sé sách maith ag an dream atá sásta leis: i leaba gan buille amháin a dhéanamh go bhfaighthí hocht nó naoi de scilleachaí sa ló. Níorbh é luach do shláinte é an méid sin féin, ach b'fhearr é ná an chaoi a bhfuil sé faoi láthair
Ba mhaith an dóigh anois don triúr againn a dhul agus greim a ithe. B'fhéidir nach mbeadh sé chomh héasca dhúinn a fháil aríst. Ní beag dhúinn a bhfuil romhainn agus gan gearradh ocrais a bheith orainn ar ball
Déarfá nárbh olc an dóigh é a Sh. Dheamhan smid bhréige agat ansin. Seolaidh libh mar sin. Cá ngabhfaidh muid? Áit ar bith is túisce againn. Mar a chéile an ball séire agus a ghiolla anseo. Níl maith ar an deoch i gceachtar acu thar is a chéile
Is deas an dóigh do dhuine chuile shórt dhá bhfeilfidh dhó a bheith aige fhéin, agus gan a bheith ag iarratas ar chuile dhuine eile. An té a bheas, beidh sé ar deireadh
Ní deas an dóigh do dhuine a leithide sin de chleas a dhéanamh, an deas? Ach is cuma le cuid de na daoine
Is gránna an dóigh do dhuine ar bith bail mar sin a chur air fhéin le ól. Ní fhaighim meabhair ar bith cén chaoi a bhféadann daoine an oiread sin a ól. Shílfeá go dtiocfadh sé ina n-aghaidh
Is deas an dóigh do ghearrchaile ar bith a bheith lách cuibhiúil agus fios a bealaigh agus fios a labhartha a bheith aici. Ach is mór dhíobh nach bhfuil sin acu ar an saol seo. Tá an saol ag teacht an-aisteach ar aon chor
Nár dheas cuibhiúil an dóigh dhuit a theacht abhaile mar a rinne chuile fhear istigh ar do bhaile agus gan a bheith ag loiceadóireacht soir ansin ag caitheamh do chuid airgid ar shuaracháin. Ach mo chreach mhaidne, is tusa féin nach bhféadfadh an chuibhiúlacht a dhéanamh. Níor thug tú abhaile leat é
Níor chuibhiúil an dóigh d'aon bhean tosaí ag broimseálacht mar sin os comhair lán tí. Ach is cuma leis an rúisc siúd céard a dhéanfas sí. Dá mba mise a fear bheinn ag gabháilt uirthi an fhad is a gheobhainn teas ina craiceann
Dar leat, níor dheas an dóigh dhom é, ach ní raibh neart agam air. Chaithfinn treabhadh nó tiomáilt (tiomáint) a dhéanamh, agus rinne mé an rud a shíl mé a bheith ceart
Bhí mé ansin ag fanacht agus ag síorfhanacht, agus gan í ag teacht. Níor dheas an dóigh dhom é, ach ní raibh aon ghair agam corraí ina dhiaidh sin. Dá bhfaigheadh sí imithe roimpi mé, bhí mo chosa nite
Is gránna an dóigh do dhuine a leithide de chleas thútach a dhéanamh, ach nuair nach raibh iontu féin ach an tútaíl, nach gcaithfinn cam in aghaidh an chaim a thabhairt dóibh. Dá mbeadh breith ar m'aiféala agam aríst ní dhéanfainn é, ach ní raibh
Ní maith an dóigh d'aon duine araoid a chur ar shagart. Bíonn sé in aiféala faoi dheireadh thiar thall. Dream iad sagairt nach bhfuil agat a bheith mór ná beag leo ach a gcuid a chaitheamh acu, agus gan thairis sin de chaidéis a chur orthu. Breathnaigh ar bhean D.
Ní maith an dóigh dhuit a dhul amach sa mbáistigh sin. Beidh tú in do líbín, beidh sin
Ní maith an dóigh di é, má rinne sí leathchuma ar na dílleachtaí. Ní cheideonaí liom ar a dtiocfaidh agus ar a dtáinig leithphínn rua a chur as dóibh. Bheadh faitíos orm go n-agródh Dia orm é
Ní maith an dóigh do dhuine ar bith aon phlé a bheith aige leis an bpoitín. Théis a ndearna an misinéara d'eascainí agus de mhionnaí móra air. Mhaithfeá do Dhia gan a bheith ag breathnú air ag caitheamh na croise. Bhí mé ag eitealla leis an scanradh a bhí orm
Ní maith an dóigh dhuit, a lao, a bheith amuigh mar sin do do dheallrú féin leis an bhfuacht i gcaitheamh na hoíche, agus thú do do shníomh le rachtannaí casachta ar feadh na hoíche aréir. Is beag an aird a thug tú orm nuair a ghlaoigh mé ort tráthnóna
Ní maith an dóigh d'aon duine a bheith amhrasach mar sin. Peaca mór é peaca an amhrais. Murab é an chaoi a bhfuil sé, mar adeir an fear fadó, go síleann gadaí na gcruach gur gadaí é an slua
Dúirt mé liom féin nár mhaith an dóigh dhom imeacht ar bholg folamh, agus dhá mhéad doicheall dá raibh romham, go bhfanfainn go bhfeicinn an dtairgfí aon ghreim le n-ithe dhom. Tairgeadh agus mo sháith.
Is dona an dóigh d'fhear ar bith a bheith ag soláthar ban ar an aimsir seo. Deir tú le mac S. Th. Sh. a chonaic mé ag teacht isteach ag an aifreann inniu, agus cuisne sheaca ar a bhráid. Tá mé ag ceapadh go raibh sé amuigh i gcaitheamh na hoíche aréir. Dá mbeinn d'uireasa mná le mo mharthain, dheamhan mo chois clí (chlé) ná dheas a chuirfinn amach dhá n-iarraidh macasamhail na hoíche aréir
Is dona an dóigh dhuit muis a dhul 'na phortaigh inniu. Tá an lá sa gclaí. Beidh tú báite go craiceann ach a mbeidh tú sa mbaile
Is dona an dóigh a dhul ag spré ithreach ar an mbáistigh seo. Coirce ar bith a chuirfear leithide an lae inniu, is coirce gan cur é. Tá an ithir ina leic
Ní maith an dóigh d'fhear ar bith a shláinte a chailleadh le fánaíocht mar sin. Is mór adéarfá le duine a bheadh antlásach agus nach mbeadh aon bheann aige ar an drochlá, ach dheamhan neart a bhíos aige air go minic. Ach an té a thabharfas fliuchán agus amlua dó féin le siléig, is beag an scéal é, hé brí céard a éireos dó
B'olc an dóigh a dhul amach anocht dhá bhféadadh duine fanacht istigh
Is olc an dóigh araoid ar bith a chur air sin. Tá sé an-daidhciúil
+
'Sílim nach dóigh rómhaith dhuit fuireacht anseo,' arsa mise. 'Deamhan a fhios agam an dóigh rómhaith é ach oiread,' arsa seisean. ''Sé an rud is lú a gheobhadh duine ann fuacht, agus b'fhéidir go bhfaigheadh sé gleadhradh buailte, mura mbeadh sé ar a aireachas féin'
Ní dóigh rómhaith a bheith i dtuilleamaí talúna ar an aimsir seo, scáth a bhfuil beithígh ag dul. Tá siad an-mhór anuas ar ala na huaire. Ach b'fhéidir dóibh feabhsú amach anseo i dtús féir. Mura bhfeabhsaí, beidh na daoine in ainriocht
TUILLEADH (1) ▼
Ní dóigh an-mhaith a bheith i Londain faoi láthair. Tá an V2 ag teacht anuas ina ceathannaí. Níl aon dochar in áit ar bith eile i Sasana ach ansin amháin, ach cé beag a dhonacht. Is i Londain is mó atá muintir na háite seo
b.
braiteoireacht, idir dhá chomhairle.
+
Áit dheas ar dhóigh é ─ ar mhodh, ar bhealach
Duine lách ar dhóigh é, ach is deacair bun ná barr a fháil air scaití. Ach níor de Chlainn Mhac C. é mura mbeadh sé mar sin. Bhí an aistíl ag imeacht leo fréna chéile
TUILLEADH (2) ▼
Teach breá ar dhóigh é, ach tá sé an-tais istigh ann. Níl a fhios agam nach bhfuil a chuid adhmaid críon freisin. 'Sé a chosúlacht é ar aon nós
Tá sé sách gnaíúil ar dhóigh. Dheamhan fear níos gnaíúla le castáil dó i dteach ósta, an té a mbeadh aon bheann aige air. Ach creagaire corónta é le dhul ag déanamh margaidh leis
c.
+
D'fhéach sé dóigh agus an-dóigh leis an rud a dhéanamh agus chinn air théis a dhíchill ─ d'fhéach sé na húdraí agus na heádraí; rinne sé gach uile mhíle ní a d'fhéadfadh duine a dhéanamh; níor lig sé ní ar bith ar lár lena chúis a chur i gcrích (deirtear dóite agus an-dóitedóigh agus athdhóigh freisin)
Níor fhága sé dóigh ná an-dóigh gan féachaint ach sin é a raibh dhá bharr aige. Chinn air dubh is dubh é a fháil ─ rud a bhí ar iarraidh
TUILLEADH (6) ▼
Níl dóigh ná an-dóigh nach bhfuil traíáilte aici le fear a fháil, ach chinn uirthi aon duine a fhostú fós. Tá sí ag iarraidh a liodán a chur in P. Sh. anois, ach ní faoi chearc a ligeadh P. amach ach an oiread le duine
Bhí dóigh agus an-dóigh oibrithe acu leis an mótar, ach cor ná car ní raibh siad in ann a bhaint as nó go dtáinig mac D. Ní dhearna sé filleadh ná feacadh ach é a oscailt, breith ar wireín beag, lúbadh a bhaint as, agus deirimse leatsa nárbh é an t-achar ab fhaide go raibh sí ag geonaíl. Namhaid í an cheird gan a foghlaim ina dhiaidh sin
Féach dóigh agus andóigh leis agus má chinneann ort, níl agat ach a thabhairt ag mechanic. Ach feictear dhomsa — 'sé mo scil ann é, arsa tusa — go mba cheart go dtiocfadh sé isteach gan stró ar bith ann leis an mol sin a liocadh anuas. Céard eile atá lena bhacadh. Ní léir domsa go bhfuil ar aon chor
Beannacht Dé dhuit! Bhí sé chomh maith ligean dó. Tá a chuid scoile sin ar iarraidh anois. Féachadh dóigh agus an-dóigh leis, ach b'aon mhaith amháin é. Buaileadh dual na droinne air, fuair sé éadach nua; bicycle, sweets, chuile mhíle rud. Ghabhadh sé ann lá nó dhó, ach ghlacadh sé an ghráin ansin uirthi aríst, agus do cheann fine ní chuirfeadh amach é. Bhí S. ag rá go ndíbreodh sé amach ar an móin i mbliana é agus go mb'fhéidir go múinfeadh sin é
Thóraigh sé dóigh agus an-dóigh ag iarraidh mná agus chinn air aon bhean a fháil, théise sin
Tá dóigh agus an-dóigh tóraithe agam agus gan é faighte agam théis mo thrioblóide. Ní mé beo cá leagfaí é? Mura bhfuil aon tuairisc ag N. air, beidh sé gan fáil
+
An bhfeiceann tú an cliobaire sin thoir ag P. Dh. Tá dóigh agus athdhóigh féachta aige ag iarraidh posta a fháil, ach dhá bhfeictheása fhéin an aird atá ag daoine air sin. Dheamhan aird muise ach an oiread is a bheadh acu ar mhadadh beag, ná an oiread sin féin scaití
Chinn dóigh agus athdhóigh orm. Céard a dhéanfas mé anois? A fhágáil ansin nó go dteaga fear eicínt níos stuama ná mé féin lena láimhseáil. Tá mise sáraithe aige
TUILLEADH (1) ▼
D'fhéach sé chuile ortha — dóigh agus athdhóigh — le cluain a chur ar an mbean, ach thug T. J. uaidh í ina dhiaidh sin agus uileag. Shaothraigh chaon duine acu go maith í — shaothraigh sin. Ach níorbh fhiú an tairbhe an trioblóid. Níl aon straoill de bhean ag teacht isteach ag an bpobal is mó ná í inniu, ainneoin an giodam a bhí fúithi agus í ina cailín óg
·
Traíálfaidh sé dóite agus an-dóite anois lena chur ag obair. Is crua an cás é má chliseann air. Tá sé ag méirínteacht agus ag fiddleáil leis le ráithe, ach chinn air aon cheart a bhaint dó fós … Deis le aghaidh solais atá sé ag iarraidh a dhéanamh
d.
deis, ligean, seans.
+
Níor thug mé an dóigh dhó (ní bhfuair sé an dóigh) ─ duine a bheadh ag iarraidh rud nó ag tnúthán le rud a fháil agus nach bhfaigheadh é, nó aon ugach faoi
D'iarr sé an bhean ceart go leor, ach níor éirigh leis. Ní bhfuair sé an dóigh. Ar ndóigh dheamhan cuma ar bith a chuir sé air féin ar aon chor: a theacht isteach ar meisce i dteach gnaíúil ar bith an tráth sin d'oíche!
TUILLEADH (13) ▼
M'anam nach bhfuair, ná nár thug mé an dóigh dhó. Nuair a chuirfeas sé abhaile a bhfuair sé d'oird agus de gheanntrachaí anseo, b'fhéidir go bhfaigheadh sé an gró an uair sin, ach ní mó ná sin é. Tá sé sin in ann a chuid a iarraidh go maith. Dhá mbeadh sé leath chomh gasta dhá chur ar ais agus atá sé dhá iarraidh, dheamhan a mbeadh basctha dhó
Ní bhfuair mé an bicycle, agus ní bhfuair mé an dóigh. Tá sé siúd chomh daoithiúil lena bhfaca tú ariamh. Dhá gceapadh sé go mba rud é a dhéanfadh leas dom choinneodh sé uaim é d'aon uaim amháin. Ní hé ba mheasa ach mise a chuaigh dhá iarraidh air agus a fhiosacht dom nach bhfaighinn é
Sin é ar dhúirt sé mar níor thug mé an dóigh dhó. Cén chaoi a bhféadfainn? A dhul ag scaradh leis an gcarr a theastaíos uaim péin chuile mhíle lá sa tseachtain lena thabhairt dósan. Dhá ghaireacht do dhuine a chóta, is gaire ná sin dhó a léine, ina dhiaidh sin féin
D'fhéachfadh sé lena theacht isteach dhá bhfaigheadh sé an dóigh ach ní bhfuair. Ní raibh mé dhá iarraidh. Sháródh sé muid ceart críochnaithe. Cén bhrí, ach ní chuirfeadh an tubaiste ag imeacht é ó dhéanfas sé teanntás in áit
Is umhal éasca a thiocfadh sé linn ach níor thug mé an dóigh dhó. Tuige an dtabharfainn. Bailíodh leis anois, agus téadh sé sna curachaí a raibh sé iontu le bliain. Mura raibh muide sách maith aige leis an fhad seo, níl muid sách maith inniu aige ach oiread
Níor thairg sé tada uirthi, mar nach bhfuair sé an dóigh. D'iarr mise chúig phunt is dá fhichead ─ níor fhéad sé tada a thairiscint ar an gcapall. D'iarr mise an iomarca le go bhféadfadh duine ar bith tada a thairiscint dom
Ní bhfuair muid an dóigh le suí síos ariamh
Níor shuigh mé síos mar ní bhfuair mé an dóigh. Dhá gcastaí duine ar bith thart ann a dtiocfainn ag seanchas leis, ach níor casadh. Áit an-chúlráideach é
Chaithfinnse dhíom é sách gasta, ach ní bhfuair mé an dóigh. Bhí mé ag airdeall agus ag síor-airdeall oraibhse agus dá bhfeicinn sibhse ag cur cor ar bith dhaoibh, is maith éasca a ligfinnse mo cheann féin go talamh
D'inseoinn dó é, ach ní bhfuair mé an dóigh. Bhí brat acu timpeall air, agus ní chloisfeá méir i gcluais lena raibh de chlabaireacht agus de shioscadh acu. Shílfeá freisin go raibh sé de bheith orthu fanacht ansin nó go n-imíodh seisean. Bhí mé le buile agus le báine, ach d'fhéad mé fuarú sa gcraiceann céanna ar théigh mé ann, ar scáth a raibh d'aird acu siúd orm
Má fhaighimse an dóigh, bainfidh mé deatach as, ach is mór m'fhaitíos nach bhfaighead. Tá sé an-airdeallach le gairid, agus lig sé faoi go mór sa nglaomaireacht thar is mar a bhí sé. Measaim go mbraitheann sé nach bhfuil aon iarracht fanta ag na daoine air, agus nach mór dó a bheith ar a shon féin feasta
Dá bhfaighinn an dóigh bheadh sí sactha isteach agam, ach ní bhfuair. Fhóbair mé do dhó beag a leanacht, ach ba mhór liom a dhul ag cur cuileata amú le cáirtín chomh héidreorach. Is deacair tada a dhéanamh le cuileata aonraic
Rinne sé é, agus 'sé a fuair an dóigh. Dar príosta, dhá ligeadh sé uaidh é, ní bheinn geal dó aríst go brách. Is fada a theastaigh an iarraidh sin anois ón dream eile
3.
barúil, dearfacht, cinnteacht, fírinne.
a.
+
'Sé mo dhóigh gurb é atá ann ('Sé mo mhórdhóigh gurb é atá ann) ─ tá mé dearfa, nó cinnte gurb é atá ann
'Sé mo dhóigh nach dtiocfaidh sé ó tharla nach bhfuil sé anseo cheana
TUILLEADH (4) ▼
'Sé mo mhórdhóigh gurb éard a dhéanfas sé anois greadadh leis ar fad. Ní ghéillfeadh sé choíchin di faoin rud sin
'Sé a dhóigh agus a mhórdhóigh nach ndéanfaidh an mac aon rath, théis nach bhfuil aon duine sa tír is críonna ná é
'Sé mo dhóigh muise gurb é. Murab é, cé eile a dhéanfadh é. Níl a fhios agamsa
'Sé a dhóigh gurb in é an chaoi a mbeidh sé. Deile. Nach gearr an bás ón seanriadaire údaí eile
+
Rinne sé dóigh dhá bharúil ─ ní raibh aige ach tuairim faoin scéal. Ní raibh sé cinnte, ach rinne sé fírinne den tuairim, agus rinne sé beart mar dhóigh de go raibh an scéal murab áil leis féin é a bheith
Dúirt na buachaillí báire leis ag saighdeadh faoi, go raibh an bhean mór leis. Diabhal easna dhó nach ndearna dóigh dhá bharúil, agus nach mbuaileann soir dhá hiarraidh. Ar ndóigh mo léan ní bhfuair sé ach bonnaíochaí
TUILLEADH (5) ▼
Is olc an rud dóigh a dhéanamh de do bharúil. Nach maith atá a fhios agat gurb é a ghoid í. An bhfaca tú é? … Cén chaint sin ort mar sin. Nach feasach duit, dhá gcloiseadh sé an chaint sin in do dhiaidh, go mb'fhéidir gur dlí a d'fháiscfeadh sé ort. Ar adharca a bheirtear ar na ba, agus ar theanga ar na daoine
Bhí mé in éindí le fear aréir! Nach maith éasca leat dóigh a dhéanamh de do bharúil. Shíl tú má chonaic tú ag dul amach ar cuairt mé, nach bhféadfainn a bheith in áit ar bith ach in éindí le fear! Ba bheag an baol orm muis
Ní maith an rud do dhuine dóigh a dhéanamh dhá bharúil, nó go mbeidh sé fíorshiúráilte faoi rud. Chonaic mé S. Ph. Mh. ag teacht aniar na Ch. ansin thíos oíche ag an dó a chlog. Goideadh caora an oíche chéanna ó Sh. Mh. N. Rinne mé féin dóigh de mo bharúil nuair a chuala mé faoin gcaora agus gan de chomharthaíocht agam air ach an méid sin. Bhí mearbhall mór orm. Thiar tigh S. Sh. a bhí S. P. Mh. agus ciontaíodh L. Th. faoin gcaora ina dhiaidh sin
Is gránna an chaoi dhuit a bheith ag déanamh dóigh de do bharúil mar sin. Cá bhfios duitse an raibh aon láimh aige sa bhfear ariamh. Ní fhaca tusa é. Agus an dream a bhí in ainm is é a fheiceáil, ní raibh a gcuid cainte i gclár ná i bhfoirm nuair a ceisníodh iad. Níl a fhios againne cé a mharaigh é. Diúltaí muide dhó!
Cuirfidh tú isteach an féar amárach. Nach maith atá a fhios agat go mbeidh an lá in araíocht féar a chur isteach. Dheamhan fios muis, ach ag déanamh dóigh de do bharúil. B'fhéidir gur ag cur sceana gréasaí a bheadh sé. Is críonna an té adéarfadh, nó go dteaga an lá i dtosach. "Ná creid feannóg ná fiach" adeir siad
b.
·
Mar dhóigh de (Fuaim ─ mar-ó-ia, comhbhéim beagnach ar gach siolla. Bíonn béim le cois ar ia scaití) ─ fearacht is dá mbeadh; ag ligean air fhéin go raibh; in ainm is go raibh
+
Tá sé ag obair mar dhóigh dhe. Tá muis. Sin í an obair eile!
Is máistir scoile é an mac aici mar dhóigh dhe. Sea go deimhin! Bíodh sé buíoch más buachaill aimsire é in áit eicínt thart síos
TUILLEADH (14) ▼
Is duine an-stuama é mar dhóigh dhe. Ní thabharfainn an tsráid le deasú dhó
'Sé a rinne an bord siúd ann mar dhóigh dhe. Is furasta dó a rá gurb é, nuair a 'speáin máistir an Tec chuile shórt dó
Dhéanfadh sé cat agus dhá rioball mar dhóigh dhe, ach ní fheiceann muid gníomh ar bith déanta aige ina dhiaidh sin. Is beag dhá chuid gaisce é
Fuisce a bhí sa mbuidéal mar dhóigh dhe. Ba ea: ainm fuisce. Ach bhí sé baiste go maith
Ní abródh sé féin tada mar dhóigh dhe. Ise a bhí dhá rá uileag, má b'fhíor dósan. Ach dheamhan cailleadh a bhí ar a theanga féin — ná cailleadh ar bith
Mar dhóigh de nach ndéanfadh sí é. Beannacht Dé dhuit! Dhéanfadh, agus 'sí a bhí deas air!
Lig dom ar son Dé ort! Mar dhóigh dhe nach ar aimsir a bhí sí chor ar bith! Sea, tá sí buille beag ró-ardnósach le bheith ar aimsir
Mar dhóigh de nach raibh láimh ar bith agatsa ann. Is deas uait thú féin a shaoradh agus chuile dhuine eile a dhaoradh. Ba tú an ceann feadhain orthu uileag
Céard adeir tú? … Mar dhóigh de nach raibh spéis ar bith agatsa a dhul in éindí léithe, ach gurb ise a chuir an chluain ort. Inis é sin anois d'fhear adhartha. Bhí déidín tite agat ar feadh na hoíche go mbeifeá in éindí léithe
Théaltaigh sé soir taobh istigh de chlaí nó gur bhailigh sé an t-ard. Amach leis ansin ar an mbóthar aríst, agus anoir, agus port feadaíola crochta aige, agus é chomh sonnta agat, mar dhóigh dhe agus nach raibh sé sa mbulc chor ar bith roimhe sin. Ach bhraith an sagart go maith é, agus d'ionsaigh sé é ar bhall na háite
Thosaigh sé do mo cheisniúsa os comhair an phóilí, mar dhóigh dhe agus nach raibh sé féin ann chor ar bith. Sin é an cluanaí agat. Ach ní liomsa ab fhaillí é. 'An gcuimhníonn tú,' arsa mise, 'an t-am a raibh an bheirt againn ag binn an sciobóil?' Ba in é an gléas air
Tá sé sin ag fáil fuíoll na bhfuíoll mar dhóigh dhe go bhfuil tinneas eicínt air. Dheamhan ceo muis, ach an oiread is atá ormsa, ná a leathoiread sin féin
Tae é mar dhóigh dhe, ach is mór m'fhaitíos, nach gcoinneoidh sé duine ar bith ó chodladh san oíche
D'iarr sé braon fíona mar dhóigh dhe nach bhfuil sé ag ól, agus go n-ólfadh sé an chloch íochtair de Ghaillimh. Ach bhí leisce air a ól os comhair an tseanlánúin ina dhiaidh sin. Ach ba aon chás amháin dó é. Is maith atá a fhios acu sin céard is cor dó
4.
+
Chuaigh an scéal chomh mór sa dóigh agus go mb'éigean dó imeacht ─ chuaigh sé chomh géar sin air; chuaigh sé ar an scian is géire air; chuaigh sé in aimhréidh air; bhí sé i dteannta faoin scéal (tá an sampla seo sa gcnuasach faoi dóigh agus samplaí mar é. B'fhéidir go dtuigfí as sin gur // is fuaim dó agus an chiall seo leis, ach ní hea ach /dōə jə/, fearacht is dá mba dó-i-dhi é ach nach bhfuil an i lár báire róbharainneach)
Chuaigh an rud chomh mór sa dóigh air, agus gur éirigh sé as ar fad. Nach raibh sé chomh maith dhó ar aon chor, scáth a mbeadh dhá bharr aige sa deireadh
TUILLEADH (2) ▼
Tá sé ag dul sa dóigh air anois. Cinnfidh air an cheist a fhuascailt
Ó chuaigh an pósadh chomh mór sin sa dóigh air, bhí sé chomh maith dhó an rud a rinne sé a dhéanamh: éirí as ar fad. Bhí lomlán an chirt aige

Féach freisin

deis

dóigh in iontrálacha eile (100+)

+
abair
Ó dúirt agus gur dhúirt, níor cheart dó a dhul siar air. Seasadh fear lena fhocal
TUILLEADH (7) ▼
D'fhéadfá a rá gur maith a chuaigh an imirce dhó (ní athraíonn d'fhéadfá pearsa. Leagan ríchoitianta i gcaint é) — is fíor gur srl.; deirimse leat srl.; abair gur maith srl.
Tá J. ag cur a chosa uaidh ag iarraidh pósadh freisin anois. Dúirt sé leis an athair an lá faoi dheireadh, bean a fháil dó nó an sagart! Anois céard adeir tú le Gaillimh agus gan ann ach baile beag!
Rug sé i ngreim chúl cinn ar Mh. Mh. agus thug sé Bóthar na Muice Báine amach dó. Anois céard adeir tú le Gaillimh. Is beag a cheapfadh go mbeadh an méid sin guis ann chor ar bith!
Déarfainn gur dona na gnaithí atá air a bheith ag imeacht ar a shláinte go fánach mar sin, agus a fhusacht dó a dhul go Sasana, agus saothrú maith ann
Sin é, adeir siad. Ach cá bhfios dúinne é. Diúltaímid dhó
Bhuailfí tuí srathaire air deirimse leat, murach gur thug Dia dhó a bheith imithe
Déarfá gur gearr eile a bheadh an troid ar siúl, nuair a bheadh puca déanta dhó (dhe) ag M.
+
Chuaigh S. Bh. a bhí anseo thoir sna céadéaga. Sílimse go raibh sé os cionn cláir nuair a shuigh sé aniar aríst agus a rinne sé caint eicínt. Ar an dá luath is ar tugadh deoch dó, shéalaigh sé
TUILLEADH (2) ▼
Ar ndóigh más fíor do na seandaoine, ghnídís uachtaí fadó sna céadéaga. Is beag na céadéaga atá ann anois, ach thú fuadaithe ag an séipéal chomh luath agus a aireofar an anáil imithe asat. Ní fhéadfaidís gan rud eicínt a theacht orthu an uair sin. Nach gcoinnídís seachtain dhá dtórramh iad
Chuaigh sé sin, nuair a bhí sé ina pháiste bheag, sna céadéaga le convaidhlsiuns (convulsions). Ba mhinic nach raibh a fhios a imeacht nó a theacht dó. Chuir mé trí thuras air ag tobar Cholm Cille dhá dtugadh Dia biseach dó. Thug, míle buíochas leis féin. Shrian sé as théis liostachais fhada. Sílim dheamhan aird ar na turais aige ina dhiaidh sin, ainneoin go mbíonn muid ag stróiceadh leis ag iarraidh air a gcur dó (dhe)
+
Thug sé amach é agus gan é baileach dearg aige. Ní raibh sé ach cródhearg (dath na fola mórán) agus thosaigh sé ar an bpointe ag múnlú an chrú. Ar ndóigh ní fhéadfadh an crú sin gan a bheith fabhtach, ach ba chuma sa tubaiste leis siúd ó bhí furú air cén chaoi a raibh sé ach comharthaíocht an chrú a bheith air chor ar bith
TUILLEADH (1) ▼
Foighid ort! Ní mór dó a bheith cródhearg agus níl sé dubhdhearg féin fós
+
Bhí sé ar nós gasúr a dtiocfadh dhá chroí dhó nuair a d'fhágfaí ón scoil é — tháinig an-ríméad air
TUILLEADH (2) ▼
Tá dó is pínn agam (2s. 1d) (dó is dhá phínn … leathchoróin … dó is aon phínn déag)
Thug mé dó is dhá fhichead air (£2 2s) (trí is dá fhichead, deich is dá fhichead, dó dhéag is dá fhichead, … seacht déag is dá fhichead srl.)
+
Beidh daidhce air nó go bhfaighe sé daite é; agus gheobhaidh as a dheireadh. B'fhearr dhuit ag gabháil de chlocha ar do cheirteacha ná a bheith i gcleithiúnas a dhul ag baint aon cheart dó. Is fada atá sé ag rith leis, ach nuair a gheobhas sé é, gheobhaidh sé in éineacht é, agus is fada dhá thuaradh dó féin é
TUILLEADH (2) ▼
Sin é ceird gasúir i gcónaí: daidhce orthu faoina dhul chuig an scoil. Shílfeá i nDomhnach, gur mó an luí atá ag gasúir anois léithe ná fadó. Ar ndóigh, ba mhó a bhuailtí orthu fadó
Daidhce air nó dhó (dhe) anois, caithfidh sé imeacht. Tá a (ár) ndóthain againn cheana, slán a bheas siad, agus gan a dhul ag beathú bromaire atá in ann a chuid féin a shaothrú
 
Bhí mé thíos ann lá anseo anuraidh. Domhnach a bhí ann. Bhí sí ag stróiceadh ag iarraidh a dhul síos chun bóthair. Ní ligfeadh an mháthair di. Bhí rud eicínt le déanamh: soithigh le níochán nó rud fánach ar aon nós. D'iarr an mháthair uirthi é a dhéanamh. Dhá bhfeictheá chomh daidhciúil agus a d'iompaigh sí ar a cois, agus siar léithe a chodladh. Dá mba mise an mháthair, bheinn dhá lascadh fhad is a gheobhainn teas ina craiceann. Bhí sí dochorraithe freisin, ach níor lig sí amach mórán dhó (dhe) liomsa
 
Cén sórt daigéad de shagart é sin atá thíos ann anois. Níl aon phointe den ló dhá gcasfadh sé leat nach mbíonn sé séidte, ach ar ndóigh is beag an dochar dhó sin, agus na gríscíní feola atá air
+
daigh
Ní fhaca tú aon fhear ariamh ab fhearr a bhíodh ná é go mbuaileadh an daigh é, ach ó bhuailfeadh, mhaithfeá do Dhia gan a bheith ag éisteacht leis go n-imíodh sí aríst. Ach ba bheag réidh an achair a thug sí dhó chor ar bith san aimsir dheiridh. Chothaíodh sí i gcónaí é
TUILLEADH (12) ▼
M'anam muise an té a mbuailfidh an daigh sin é (buinneach), nach foláir dó siúl a bheith aige
Tháinig dó (daigh) bhoilg ar an T. agus b'éigean éirí as an gcéilí agus gan é nach (ach) uair ar siúl. Ní hé a (ár) mbeannacht a thug muid do bholg an T. an oíche sin ar chaoi ar bith! (daigh bhoilg — pian bhoilg)
Bhí dó bhoilg orm ar feadh an lae inné. Chaith mé an lá ag imeacht ar fud an tí léithe, mar ní fhéadfainn cónaí a dhéanamh in áit ar bith
Is olc í an dó bhoilg sin. Chaith sí an tsíoraíocht ormsa. Fuair mé fuascailt bhreá uaithi anois le cúig nó sé de bhlianta. Ní fhágfadh sí siúl an bhóthair ionat
Chaith mé an lá inné agus snaidhm reatha ar mo phutógaí ag dó bhoilg. Fhóbair nár chniog sí mé. Is minic a bhí sí orm cheana; ach ní raibh sí chomh gártha siúd ariamh orm. Sílim go mbogfaidh mé soir ag an dochtúr an chéad lá eile, ach is beag a mhaith sin. Gheobhaidh mé an buidéal buí! Sin é an méid!
Tá dó (daigh: /dəi/, /dɛ̄/, //) ghoile ag dul dom — pian isteach faoin gcliabhrach nó i mbéal an chléibh. Teagann sí ar dhuine mura mbeidh a chuid bídh ag teacht leis, nó ag feiliúint dó, nó mura bhféadann sé aon cheo a dhéanamh thrína cholainn. Cineál indigestion é
Tá an dó ghoile sin orm le seachtain, agus má tá féin is olc an éadáil í. Níl aon lá ó tháinig an caifí bradach sin nach mbaineann sí cupla lá sa tseachtain asam. Is furasta a aithinte dhom an lá a dtiocfaidh sí: an lá a n-ólaim an caifí
Chuir mé mé fhéin chun domlais le poitín inné — poitín dóite Sh. Dh. — agus tá a shliocht orm inniu, tá dó ghoile orm ó mhaidin
Níl neart agamsa ruainnín feola ar bith a ithe nach mbuaileann dó ghoile mé. Dhá bhfeictheá mé thuas Dia Domhnaigh agus an-hate(heat?) ag an gcuid eile ar leota caoireola, agus gan agamsa ach driobaillín de scadán agus mé dhá chrinneadh liom sa gclúid
Tá dó croí agus dó ghoile agus dó bhoilg agus chuile dhó dhá bhfuil ann ag dul dó. Ach is maith atá a fhios agamsa céard atá ag dul dó sin: neart leoistíochta agus rístíocht. Dhá mbeireadh an t-athair ar mhaide nuair a thosaíos sé sin ag fuasaoid, agus tosaí dhá rúscadh leis aniar ar an dromán agus é a ruaigeadh amach ina ghnaithe, mise i mbannaí gur beag a fhuasaoid a bheadh aríst aige. Ach ag peataíocht leis a bhíos siad ina leaba sin
Daigh ghoile a theacht air siúd go deimhin! Tá coimpléasc aige siúd a leáfadh an chloch ghlas dhá dtugtaí dhó ina bhrúitín í. Is air, mo léan, nach mbeadh an mhairg. Chonaic mise ag ithe fataí fuar beithíoch cheana é
Dó croí (fc. )
 
Daighean a ligfeadh an faitíos dó a chois clí ná dheas a chur taobh amuigh de dhoras
+
'Sé Baile an Daighin é má cheannaíonn sé clog eile. Nach bhfuil an teach aige treanach ar tigh F. cheana le cloig. Ach ní feasach dó, ach an oiread le duine, cén chóir chaite a chuirfeas sé ar a chuid airgid
TUILLEADH (1) ▼
'Sé Baile an Daighin é má dhéanann siad rud mar sin: a chuid féin a bhaint den duine bocht. Ní fhéadfaidís a dhéanamh. Nó dhá bhféadadh, is cneámhairí ar na hailt na dlíodóirí. Ar ndóigh ní dadaí eile iad
+
dáil
Ba cheart dó a bheith i ndáil le ar fáil anois. Is fadó inniu a d'imigh sé
TUILLEADH (2) ▼
Chuaigh sé i ndáil le ar a ghlúine dhó
Tháinig sé i ndáil le ina imní uirthi nuair nach raibh ag teacht dó
+
dáimh
Is dual dáimhe dhó a bheith mar sin; is dual dáimhe agus muintire dhó a bheith mar sin — ní ón ngaoith a thug sé é; fáisceadh as sin é
TUILLEADH (1) ▼
Ha muise, is dual dáimhe agus daoine dhó a bheith drochmhúinte. Ar ndóigh dhá dtéadh sé le Clainn Mhac Chonfhaola, ní bheadh léamh ná inseacht scéil air
 
'Sé a labhair go daingean. Bhí a fhios agam ar an bpointe nach dtiocfadh aon athrú intinne dó ón gcaoi ar labhair sé
+
Níl an creideamh sách daingnithe iontu. Dá mbeadh, ní bheidís ar an gceird sin. Is dóigh gurb í an tír s'againn féin is fhearr creideamh anois
TUILLEADH (2) ▼
Tá mé chomh daingnithe istigh sa sé pínne sin, agus nach gcuirfidh do cheann fine as mé. Faoi dhó cheana a bhí sé ar na bacáin agam a bheith as, ach diabhal mé gur rith liom chuile thrip
Tá sí an-daingnithe isteach sa talamh sin anois, agus ar ndóigh, tá an fear thoir ag daingniú léithe tuilleadh — ag borradh léithe; ag cur a chosa i dtaca tuilleadh
 
'Sé an dainséar is mó atá ann anois nach ndiúlfaidh sé ar aon chaora, nó má dhiúlann féin, go nglacfaidh siad fuath dhó
+
dairt
Chuaigh siad ar chaitheamh dairteacha in am dinnéir thuas ar an sliabh an bhliain cheana. Chuir siad N. le cuthach. D'éirigh sé faoi dheireadh agus faoi dhó (dheoidh) agus lean sé iad. Ach dhalladar é le na dairteachaí. Níor tháinig táirm ar bith orthu go dtí sin. Bhí sé ag uallfairt le teann drochmhúineadh. Sin é an uair a tháinig clann Ph. agus Sh. anoir. M'anam nach raibh aon dairteachaí ann uaidh sin amach, ach na hailt. Dhonaigh T. Sh. mac Sh. Chuir sé síos ar a bhéal agus ar a fhiacla i mullach píce trí ladhar a bhí sáite sa mbinse é. B'éigean an dochtúr a thabhairt ann ar an toirt boise. Bhí sé ag cur fhola ina srúillí: i gcruthúnas dhuit, mar adeir an fear fadó, nuair is fhearr an súgradh gurb ea is fhearr ligean dó
TUILLEADH (12) ▼
Tá a shúil sa meath chéanna anois le trí bliana ó buaileadh dairt air thuas ar an bportach. Ceann crua a bhí ann. Níor lig an té a chaith é, ná aon dhuine dhá chineál, tada as a láimh ariamh ach le gangaide. Dhún súil Ph. d'aon iarraidh. Chuaigh sí chun othrais. Chaith sé scaitheamh san easpaicil (ospidéal) léithe, ach dheamhan mórán maitheasa a rinne siad dó ansin ach gur fhuaraigh siad an phian air. Tá clúdach aige uirthi i gcónaí. Is maith an t-ádh atá air má bhíonn aon amharc aige aríst go brách inti. Dá leanadh sé amach mac Mh. fúithi thiocfadh sí daor air. Ach ní leanfadh. Tá sé ró-réchúiseach an duine bocht
Ní comórtas ar bith do bhuachaill óg a dhul ag caitheamh dairteachaí le malraigh nach bhfuil bliain as an gcliabhán fós — tada leis. Téadh sé dhá gcaitheamh lena chomhaoiseacha féin, is é is córa dhó
B'fhearr dó anois go díreach glan a dhul ag caitheamh dairteacha leis an ngealaigh ná a bheith ag iarraidh ceart a bhaint den tseanlánúin sin. Lá is gur chinn siad sin ar bhaile cheana, tá sé fánach aigesean a bheith leo. Agus dar fia, bhí set ar an mbaile sin roimhe seo nach raibh ar fónamh
Is ag caitheamh dairteacha leis an ngealaigh dó é, a dhul ag saothrú an riascaigh údan. Dheamhan fata a thabharfas sé go brách dó, dá gcuireadh sé a bhfuil d'aol i dtornógaí na hÉireann air. Abraíodh fear na bhfataí a rogha rud. Cén scil atá aige sin ann ach an oiread liomsa, a leathoiread sin féin! (níl aige ann)
B'fhearr duit tosaí ag caitheamh dairteachaí anois leis an mbogha báistí sin a fheiceas tú san aer ná a dhul ag cur chomhairle air sin. Is measa é sin ná Mac na Míchomhairle. Fuair Mac na Míchomhairle grásta idir an stíoróip agus an talamh, ach é sin: mura bhfuil ag Dia níl i ndán grásta dhó go ndéantar dhá leith glanoscartha dhá mhuineál i dtosach
B'fhearr dhó a dhul síos ansin thíos ag an gcladach agus a dhul ag caitheamh dairteacha le Contae an Chláir (Árainn srl.) ná a bheith ar an gceird atá air. Ag réiteach agus ag rómhar seanchlochair ansin thiar, agus é ag ceapadh go ndéanfaidh sé bun ar na cupla acra gágach sin. Dheamhan bun muise lena luiseag
Mura bhfuil aige faoi dheireadh, théis a chuid scoileannaí agus coláistí, ach ag breathnú i ndiaidh faochan, is dona a chuir sé a shaol. Deirim leat go mb'fhearr dhó ag caitheamh dairteachaí go Contae an Chláir ná a bheith ag fálróid thart ag forcamhás ar chupla buitín faochan a chruinneos muintir an L.
Ara beannacht Dé dhuit, ní raibh sa rud a bhí ann an uair sin ach caitheamh dairteacha le hais na gcogaí a bhíos ann anois. Daoine a dhul amach ar aghaidh a chéile le claimhí, le sleáchaí agus le tuaití. Ar ndóigh, dheamhan deichniúr a bheadh maraithe seachtain. Is mó an t-ár a dhéanfadh bomb amháin anois ná a dhéanfaidís i gcaitheamh a saoil. Seo é deireadh an domhain ach grásta Dé. 'Sé Cogadh an Domhain é: Cogadh na gCríoch a bhí tugtha síos sa targaireacht. Dheamhan ceo dhá raibh sa targaireacht nach bhfuil istigh. Fainic thusa nach bhfuil
Ní raibh ansin muise ach caitheamh dairteachaí nó go n-ionsaí sí féin é. Deirim leat go dtiocfadh sé ó Sh. Thabharfadh sé iarraidh dhó ceart go leor, ach ní dhéanfadh sé aon troid thútach. Ach í siúd! Is maith nach mór dó a bheith ar a airdeall féin nó cuirfidh sí an scian idir dhá easna ann. Tuilleadh ghéar den diabhal aige! Nach mór an spochadh a bhíos aige leo!
Ní raibh sa bpassáil(scrúdú) sin ach caitheamh dairteachaí más fíor dó fhéin, i gcomórtas an phassáil a chuaigh ar a mhac seisean. Bhí Laidin ann agus Gréigis agus rud eicínt eile a dtugann siad Pat Tommy air … Sin é é — Botany. Pat Tommy arsa mise! M'anam dhá gcloiseadh Pat Tommy é dhá bhaint as a ainm, go bhfaigheadh sé faoina foraí (fabhraí) é, hé brí (pé ar bith) céard a phassáil an mac
Tharraing sé anuas aonach na Gaillimhe. Dúirt sé go raibh an-imeacht ar chaoirigh, agus go mb'fhiú cion a bheith orthu anois. 'Sé an chaoi a raibh sé ag baint dairteachaí ag an scéal eile: ag súil go dtairgfeadh S. na moilt siúd a cheannacht aríst uaidh. Ligfeadh sé uaidh anois iad ar an méid a thairg sé dhó mí ó shin
Bhí sé thíos anseo thíos oíche aonaigh agus braon maith sa gcoirice aige. Má bhí féin bhealaigh sé an teanga aige. Bhí ruibh na cainte ceart air. D'ionsaigh sé an fear thíos faoi nach raibh sé ag pósadh. 'Tá gabháltas maith go leor agat,' adeir sé, 'ach is gearr go mbí sé ina stopóig ort cheal a shaothraithe. Breá nach bpósann tú agus gan a bheith in do phlíoma ansin, isteach is amach ag cothú an dá splainc sin. Gheofá bean dhá mbeadh sé de ghus ionat fhéin í a iarraidh.' Níor labhair sé ar a inín féin, ach is ag baint dairteachaí aige sin a bhí sé. Bheadh sí le fáil ag an bhfear thíos ach a hiarraidh. Is beag nár thiomain sé air í. Ach ar ndóigh mo léan ní chorródh canta gelignite an fear thíos as an gcúinne
+
dalba
Nach dalba an cheird atá oraibh? Breá nach ligfeadh sibh dó uair eicínt agus gan a bheith ag siocadh leis i gcónaí i gcónaí
TUILLEADH (1) ▼
Garraí dalba é sin. Bhí sé chomh maith dhuit a dhul amach i lár easca shléibhe agus tosaí dhá saothrú le bualadh faoin ngarraí sin. Théis ar chaith mé de dhúthracht leis dhá leasú, agus dhá shocrú agus dhá thriomú, chinn orm aon bharr slachtmhar a bhaint ariamh dó (de). Bheadh sé fliuch de do sheacht míle buíochas. Tá máithreach an uisce faoi
 
dall 2
Ní fhaca mé aon duine ariamh ba daille (/deʟ′ə/) ná é ag dul chuig an scoil. Chaith G. a dhúthracht leis, agus thugadh sé dual na droinne dhó chuile ré solais, ach má thugadh féin, ba aon mhaith amháin dó é
+
dall 3
Phléasc an buidéal, agus fuair sé a raibh ann idir an dá shúil agus dhall sé é. Tá sé dall ó shin. Deir siad nach léir dó an bhánshoilse féin
TUILLEADH (4) ▼
Tá mé dallta ag an deatach sin. Osclaidh doras na gaoithe agus b'fhéidir dhó a thabhairt leis
Níl an oiread coirce ar thóin an chomhra seo anois agus a dhallfadh do shúil hé brí céard a rinne sibh leis. Ach rinne sibh plaicín ghabhair dhó (dhe) ar chuma ar bith
Cér dalladh mar siúd S. Sh.? Ar ndóigh arsa tusa, is dallta i gcónaí atá sé
Ní ligfeadh sé uaidh mé nó go ndalladh sé mé murach gur imigh mé i ngan fhios dhó
+
Chuir sé an dallach dubh ort. Breá ar ghéill tú dhó. Nach simplí an mhaise dhuit é feasta choíchin. Ag tabhairt scilling do shomachán nach raibh aithne ná eolas agat air, ar chuntar go dtabharfadh sé cigarettes agat. Bhí baol air go deimhin. Tá tú réidh le do scilling anois. Caith sneachta ar a lorg — gheall an gasúr dó go raibh a fhios aige féin áit a bhfaighfí toitíní, agus mheall sé scilling ón bhfear
TUILLEADH (4) ▼
Tá sí ag cur dallach dubh ceart air. Teagann seisean sé mhíle bealaigh "ag comhrá" léithe gacha le oíche agus fear eile in éindí léithe chuile oíche eile den tseachtain. Ní cheal muise nár hinsíodh dó sách minic cén aisiléireacht atá uirthi …
Go bhféacha Dia ort a dhuine sin! Chuirfeadh sé sin dallach dubh ar Rí na Méaracán, ní hé amháin ortsa. Tá sé glanta leis anois i bpas eicínt siar go ndéana sé nead i gcluais duine eicínt eile. Níor chás duit é chor ar bith ó bhí sé chomh saor sin agat: coróin is punt. Deir siad gur thug fear as M. hocht bpunta dhéag dó ar an gcuntar céanna … fuair muis. Tugadh sé buíochas le Dia nach tuilleadh a thug sé dhó
Bhí S. gróigthe istigh chois an teallaigh agus chuile chosúlacht air go mba é a chaladh ar feadh na hoíche é. Nach diabhaltaí an dallach dubh a chuir an ceann eile air ina dhiaidh sin, nuair a thosaigh sé ag saighdeadh faoi, agus gur éirigh sé agus gur dheisigh sé an seanbhicycle nárbh fhéidir a dheisiú ar maidin má b'fhíor dó féin. Dheisigh a mh'anam, agus lasc leis an mbeirt siar ar an T. ag céilí
Ara ab é an fear a bhuail dallach dubh ar shagart an pharóiste! Thug an sagart punt dó nuair a chuir sé an béal bocht air fhéin go raibh an bhean agus an chlann i ngéarchall. D'imigh leis agus d'ól sé é
+
Cuirfidh sí sin dalladh púicín ar na súile dhó — ciméar, ortha an dul amú
TUILLEADH (2) ▼
Cén sórt dalladh púicín atá ort? Nach bhfeiceann tú go bhfuil siad ag déanamh dóigh mhagaidh dhíot. Breá a dtaobhaíonn tú iad
Muise chreidim gur dalladh púicín féin atá air, nó céard is léir dó fúithi le go bhfuil sé ag dul dhá pósadh? Más léir, tá faitíos orm nach léir d'aon duine eile é ar chaoi ar bith
+
Nach deas a chuir sé dallamullóg anois ar J! Is fhearr liom é ná punt airgid in mo phóca. Bhí an oiread gaisce agus floscaí aige, mar dhóigh dhe nach raibh duine ar bith in ann imeartas air fhéin
TUILLEADH (1) ▼
Mura bhfuil uirthi ach dallamullóg, tiocfaidh sí uaidh. Má chuireann tú ar athrú áite í, mise i mbannaí gur gearr a bheas aon cheo dhó sin uirthi. Bhí na híochtair sin rófhliuch aici
+
Má ligeann tú dóibh, feicfidh tú go gcuirfidh na dalláin sin craobh amach aríst in athbhliain. 'Siad atá deas air. Ach má roiseann tú mar sin é bain do shúil dó (dhe). Ní fhéadfadh crann ar bith goineachan ar tugadh an úsáide dó a fuair an crann sin
TUILLEADH (2) ▼
Chonaic mise bó thiar anseo ag N. Mh. Bhí an úth calctha aici. Chinn orthu aon deoir bhainne a fháil uaithi théis a ndíchill. Bhí fear beag ag obair anseo thoir ag C. — níl a fhios agam beirthe ná beo cérbh as é. Tháinig sé ag breathnú ar an mbó agus í cinnte ar C. agus ar chuile dhuine. Fuair sé ruainnín den wire beag sin a d'fheicfeá ar scloig na mbuidéil lemonade. Dhírigh sé amach é nó go raibh sé chomh díreach le dorú. Sháigh sé suas i chaon dallán den úth é i ndiaidh a chéile. Dheamhan cor na car a rinne sé lena láimh ach é a shá leis suas. B'iontas an chaoi a raibh sé in ann é a dhéanamh ach níorbh é a chéad uair é. Bhuel tháinig an bainne, gan bleán ar bith. Tháinig sé mar a bheadh Dia dhá rá leis. Bhí bleánach dhó (dhe) ar an talamh shular féadadh soitheach a fháil. Is diabhaltaí stuama a bhíos daoine thar a chéile
Bhí bó ansin thoir ar an aonach agus nuair a chuaigh siad dhá bleán, bhí an úth chomh rite lena bhfaca tú ariamh. Ach deoir féin ní raibh sí a thál ina dhiaidh sin. Chuaigh chuile dhuine di ach ba aon mhaith amháin é. Tháinig an fear seo — ceannaitheoir a bhí ann — agus chuaigh sé féin ag méirínteacht léithe. Chuir sé soipín tuí isteach sna dalláin aici, mar dhóigh dhe go raibh siad tachta … ach dheamhan tachtadh ná cuid de thachtadh. Ní ar na dalláin ná ar a cuid siniúchaí a bhí an diumar (marach, locht) chor ar bith. Fear sách simplí — bádóir as Conamara — a casadh timpeall ann sa deireadh agus é ar a ghlasmheisce. Ní thabharfá deich triuf air lena fheiceáil. Sách adhartha a bhí sé ag imeacht. D'fhiafraigh sé céard a bhí orthu, agus hinsíodh dó. Bhí an ceannaitheoir an uair seo in éadan na ndalláin aici. 'Lig do na dalláin,' adeir an bádóir. 'Tá na dalláin chomh freeáilte agus a bhíos mo pholláiríse agus an bád ag tabhairt leathbhord sa ngaoith thar an gCeann lá flichshneachta. Ach inseoidh mise dhaoibh céard a dhéanfas sibh. Stopainn an bhainne atá ar an mbó. Má tá bairille ann agus é lán uisce, ardaígí suas é ar áit ard eicínt. Tugaidh an bhó lena ais. Coinnígí ansin í. Scairdigí anuas an t-uisce as an mbairille de réir a chéile. Mura ndéana an bairille sin, líonaigí bairille eile, agus déanaigí an cleas céanna. Nach mairg gan galún taosctha an bháid agam, agus is gearr a bheinnse dhá cur ag tál.' Tugadh isteach i yard Sh. í. Tá a fhios agat an bairille ard siúd a raibh an teaip air a bhí thiar le balla. Thiomáil siad an bhó suas lena thaobh, agus chuir siad an teaip ag rith. Ligeadh chomh maith le trí bhuicéad uisce as. Ná raibh ann nár thosaigh an bhó ag tál an bhainne chomh briosc agus dhá mba as béal gloine a bheadh sé ag teacht. B'éigean buicéad a chur fúithi de léim. 'Anois,' adeir an bádóir 'ab iad na dalláin a bhí dúnta,' agus haway leis isteach i ndoras cúil Bh. gur chuir cáitheadh pórtair ar an smut aige féin. Cé a mb'fhearr é sin ná do wireínse ar ball?
+
Tá an duine bocht ina dhallarán. Ní léir dhó an bhánshoilse — tada leis
TUILLEADH (1) ▼
Nach é an dallarán ceart é má tá chuile dhailtíneach in ann imeartas mar sin air. Dheamhan splanc chéille a thiocfas go deo dhó. Tá sé réidh léithe
+
Tá sé le dhá oíche anois ar neamhchodladh — oíche ag céilí agus oíche ag aonach — agus is beag an dochar dó a bheith ina dhall dúda le codladh féin
TUILLEADH (1) ▼
Má tá sé ina dhall dúda féin is beag an dochar dhó. Tionúr níor tháinig ar a shúil i gcaitheamh na hoíche aréir ach ag abhlóireacht agus ag diúgaireacht. D'éirigh mé faoi dhó ag téamh bainne dhó, ach sin é a raibh de mhaith dhom ann. Ní dhéanfadh sé aon suaimhneas ina dhiaidh sin
 
Déanfaidh an cogadh seo damáiste shula mbeidh réidh dhó
 
Nár dhamáisteach an cleas dó cead scoir a thabhairt dhá chuid gamhna mar sin agus a fhiosacht dó go ngabhfaidís i mbradaíl. Ach ba chuma leis
+
Tá sé sin damanta má damnaíodh aon duine ariamh — ach diúltaí muide dhó. Tús na breithe ag Mac Dé! Bhí sé go suarach, go ndéana Dia grásta air!
TUILLEADH (4) ▼
Ní fiú puintín bioráin an méid sin a dhéanamh as bealach, a dhuine chroí. Ar ndóigh más peaca é bheith buí, nach bhfuil na mílte damanta mar adeir an ceann eile
Chuala mé gur buaileadh P. go damanta Oíche Fhéil Stiofáin. Tuilleadh ghéar den diabhal aige. Is fada é dhá thuaradh sin dhó féin
Is damanta an lear oibre atá déanta aige le seachtain. Má mhaireann dó ar an dúchan siúd, beidh siad curtha aige Lá Fhéile Pádraig
Ba damanta an cleas dó a dhul ag baint an gheadáinín talúna sin de na dílleachtaí bochta. Déarfá go mba bheag an tsúil le Dia a bheadh ag duine ar bith a bhuailfeadh faoi
 
damba
Chuir siad damba ar an abhainn sin thiar mar dhóigh dhe go gcuirfidís ag lasadh an S. le solas í. Níor chuala mé aon cheo faoin solas ó shin, ach cloisim gur mór an leas do shaighdeoirí an damba. Ach arsa tusa, ní theagann síon i dtír nach fearrde duine eicínt
 
Ar ndóigh, bhí sé an damhadh réag san oíche an uair sin. Bhí an chéad eadra glaoite ag an gcoileach ar aon nós. Nárbh aisteach an tráth d'aon duine a theacht ar a chuairt é. Ach chreidim murach go raibh blogam caite aige nach rachadh sé ag cur teach ar bith ina shuí an tráth sin
 
Théis an aois atá aige, is maith gasta a dhamhsódh sé sin a phort dhá bhfaigheadh sé aon ugach. Ar ndóigh bhí dhá chroí aige sin
+
"Ach féacha gur damnaíodh leanbh na chúig mblian, a athair agus a mháthair agus é féin, mar gheall gur thug siad toil dhó a bheith ag loscadh na mionnaí mór agus ag maslú Dé" (as Argóinteacht Oisín agus Phádraig)
TUILLEADH (4) ▼
Aingeal geal sna flaithis a bhí sa Diabhal — diúltaí muide dhó — i dtosach. Ach damnaíodh é faoi rá is go raibh sé ag iarraidh an chomhairle ar fad a bhaint de Dhia agus í a bheith aige féin
Go ndamnaí an cat mara é mura beag an fiúntas é. Níor chomaoin dó muise thusa a ligean uaidh gan córtas eicínt a chaitheamh leat. Dar fia dhá gcastaí thusa air ag béal do dhorais féin, is beag an baol go ligfeá thart é gan fiafraí dhó (dhe) an raibh béal air.
Damnú síoraí ar an bpoitín céanna! D'ól mé scaird inné dhó, agus go deimhin má d'ól féin, ní bláth ná biseach a chuir sé orm. Dar leat, tá roth na glintíochta istigh in mo cheann ó mhaidin aige
Damnú síoraí air, an dailtíneach bradach, is tú adúirt lomlán an chirt leis. Nach sonnta an mhaise dhó é! Dheamhan aithne air nach duine é atá i riocht gníomh eicínt a dhéanamh!