dícheannadh
—ainm-fhocal, fireann; ainm-bhriathar.
—Ciall a 2 is mó a bhíos i gceist igcaint anois.  Tá ciall a 1 ag seirgeadh
1.
            
an ceann a bhaint de dhuine nó de rud.
+–
Ní hé a chrochadh a rinneadh ach a dhícheannadh.  A ndícheannadh ar fad a déantaí fadó.
Ar an dá luath agus a dtáinig sé i láthair, d'orduigh sé 'chuile dhuine ar an bhfeadhain aca a dhícheannadh.  Sin é an puicéara a raibh an droch-chroidhe aige
      
                                TUILLEADH (2) ▼
                            
Dheamhan filleadh ná feacadh a rinne sé ach breith ar an gclaimhe agus an Fathach Mór a dhícheannadh.  Thug an ceann trí léim th'éis an corp a fhágáil dó …
Is fhearr an dícheannadh féin ná an crochadh; ach is measa an dóghadh ná ceachtar aca.  Dícheannadh nach h-eadh atá is in bhFrainc.  'Seadh measaim
2.
            
íosbairt, sléacht nó mí-nós a dhéanamh; a bheith in do dhroch-cheann do dhaoine.
+–
  Bhíodh T. Ó. M. ag guairdeall ar fud na sléibhte ag déanamh dícheannadh ar mhná agus ar pháistí.  Bhí sé ag imeacht in a rógaire reatha.  An áit a bhfuigheadh sé an fear as baile, ní bhíodh scruball ar bith aige an bhean nó na páistí a chur dhá gcois, nó spídeamhlacht ar bith a gcuimhneochadh sé air a thabhairt dóibh.  Deir siad gur casadh isteach i dteach in aice an L. é.  Bhí an teach bán cé's moite de shean-bhean dona a bhí ann.  Rug sé ar ghreideall a bhí ann, agus chuir sé ar an teine é, agus rug sé ar an tsean-bhean agus chuir sé síos dhá róstadh air í.  Bhí an cine sin uiliog go dona …
Bhí an Rí mór ag déanamh dícheannadh ar dhaoine bochta.  Dar fiadh dubhairt an gaiscidheach ó Éirinn go gcuirfeadh sé féin dá chois é nó go gcaillfeadh sé leagan leis …
      
                                TUILLEADH (2) ▼
                            
Tuilleadh diabhail anois aca!  Ba mhaith uatha féin dícheannadh a dhéanamh scathamh.  B'iomdha dícheannadh a rinne siad ins an tír seo ariamh.  Gheobhaidh siad rud ar a shon anois.  Tuilleadh biseach ar an German.  Mo ghrádh é!
Bhí an tubaiste orra sin an uair a bhí an "power" aca.  Na máistirí (tighearnaí) a bhí orainne, dheamhan a raibh daorbhasctha dhóib.  Ní dhéanfaidís aon-dícheannadh ná aon-chréatúlacht ar a gcuid tionóntaí mar a ghnídís-sean.  Diabhal mé na tighearnaí seo thoir go mb'fhurasta a theacht uatha
dícheannadh in iontrálacha eile (8)
                    →
                    foilsigh 
                  
                  
                    An corpadóir bradach!  Sé cóir Dé é an méid sin a eireachtáil dó.  Ba bheag aige fhéin dícheannadh a dhéanamh ar chréatúir bhochta.  Chuir sé an bhaintreach sin thuas de dhruim tí.  Chuir sé faoi ndeara di páipéar a shaighneáil dó ar a cuid talúna agus gan a fhios aice céard a bhí ann, ach gur theastuigh cupla cloch mhine uaithe l'aghaidh a háilín …  Ach foillsíonn Dia an éagcóir míle glóire agus moladh leis fhéin.  B'fhéidir go bhfuigheadh an cneamhaire ar a mhéis fhéin anois é, agus ní ag amhdú an oilc é, ní mór linn dó
                    
                    →
                    Domhnach 
                  
                  
                    Is olc an cheird atá air, inDomhnach: ag déanamh dícheannadh de'n tsórt sin ar an duine bocht sin
                    
                    →
                    droim 
                  
                  
                    Meastú cá'id go dteighidh druim díbeartha ar na Sasanaigh as Cúige Uladh, nó an ngabhfaidh go bráth.  Is fusa é a rádh ná a dhéanamh arsa tusa.  Tá siad an-dubh ann, agus tá na Sasanaigh cho geanntáilte sin ann, agus go dtóigfidh sé aimsir a gcur de dhruim seoil.  Déanann siad an-dícheannadh ar na Rúmhánaigh (Rómhánaigh = Caitlicigh) thíos ann, nach ndéanann.  Ó tá rútaí Chromail go daingean annsin fós
                    
                  
                    
                      +
                      
                    
                  
                  
                  
                    
                      
                    
                      
                      
                    
                  
                
              
                Ní fhaca mé a mhacsamhail i gcaitheamh an tsaoghail ariamh, tá sé cho díbheirgeach sin.  Chuaidh sicín linn soir anuiridh ins an ngarrdha gleannach siúd aige taobh thoir daoinne (dínne, d leathan).  Dheamhan a raibh a fhios againne céard ba cor di, ná go raibh sí ar a chuid chor ar bith.  Is uair ins na naoi n-áird a thaobhuigheadh aon-chearc linn é, mar ní thugann muid d'fhaisean dóib a dhul ann ach a gcoinneál ruaigthe taobh siar i gcomhnuí.  Bhí mé ag gearradh cuid muc ar an tsráid th'éis am dinnéir agus níor airigh mé ariamh a dheirbhshiúr m'anama thú, gur caitheadh an sicín anoir thar an gclaidhe le m'ais agus í dícheannta.  Nar fhága mé seo mara raibh.  Chuir sé féin a chloigeann thar an gclaidhe.  "Coinneochaidh mise feoil libse" adeir sé "mara gcoinnighidh sibse u (bhur) gcuid cearc uaimse."  Nar dhíbheirgeach an mhaise dhó sin é.  Ní chásóchainn chor ar bith í, dhá mbeadh millteanas le déanamh aice, ach ní raibh.  Shílfeá go bhféadfad sé a fuagairt agus a rogha rud a dhéanamh léithe dhá mbeireadh sé aríst uirre.  Dheamhan fuagairt muis, ach an cloigeann a bhaint anuas ó'n dúid di
                    
                        TUILLEADH (1) ▼
                      
                    
                  
                    Bhí caoirigh againn annseo "trip" (uair, babhta) ar an sliabh, agus tháinig siad uair eicínt anuas i mbarra garbha Sh. Mh.  Nach diabhaltaí díbheirgeach anois a bhí sé agus gur bhuail sé seidhrín ar 'chuile cheann beo aca.  Níor thug muid faoi deara iad ariamh go raibh na cosa i gcruth tuitim dhíob.  Céard déarfá leis an mbitheamhnach sin.  'Sé is mó mailís ar an mbaile sin.  Fear a chuirfeadh seidhrín ar do chaora nach raibh sé cho maith dhó a dhul agus a dícheannadh in éinfheacht.  Badh é ba ghnaoidheamhla dhó
                    
                    →
                    díoltas 
                  
                  
                    Ar chuala tú ariamh é: díoghaltas Dé, bíonn sé mall ach bíonn sé trom.  'Sé a thuar siad dóib féin ar aon-chor, ní ag tabhairt bhreithe orra é — nar leigidh Dia go mbadh eadh.  Ní hé leath-chóir Dé anois an bhail sin a bheith orra, agus an dícheannadh a rinne siad féin ar an tsean-lánamhuin a bhí annsin rúb (rómpab)
                    
                    →
                    dóirt 
                  
                  
                    A Thighearna Dé nach h-iomdha fuil atá dóirtthe ó'n gcéad lá ariamh ar sheas an Sasanach in Éirinn.  Nach h-iomdha fear maith a chuir siad dhá chois, ní áirmhighim an dícheannadh a rinne siad ar mhná agus ar pháistí.  Ná raibh Dia leo anois mara bhfuil siad fhéin dhá fáil garbh