Chuaidh sé ar bhord soithigh

Chuaidh sé ar imirce

Chuaidh mé ar aistear (ar thuras, ar gheábh, ar ruaig, agus rl.)

Chuaidh sé ar bhád (ar luing, ar thraen) abhaile

Chuaidh sé ar iarraidh

Má leagann sib annsin í gabhfaidh sí ar iarraidh

Tá sé le dhul ar aimsir (ar páighe, ar a shláinte, ar cheannsacht a chnámh agus rl.)

Chuaidh sé ar gcúl

Is mór a chuaidh sé ar gcúl le goirid

Tá sé ag dul ar gcúl go mór anois

Tá an rabharta ag dul ar gcúl ó indé (fc. ar gcúl)

Rug sé i lár an aonaigh air, agus ní raibh a dhul ar a chúl ná ar a aghaidh aige, ach é féin a choisint cho maith agus a d'fhéad sé

Deir tú leis a casadh orm i mbéal an tseoil. Ní raibh a dhul ar mo chúl ná ar m'aghaidh agam ach seasamh suas ag caint leis. Shíl mé go gcainnteochadh sé ar an lampa 'chuile phuínte, ach dheamhan caintiú. Tharraing mé féin chuige é faoi dheireadh le neart náire

D'fhastuigh sé ins an áit chontráilte mé: istigh i ngeáird (yard) Sh. D. Ní raibh a dhul ar mo chúl ná ar m'aghaidh agam. Bhí mé idir dhá theine Bhealtaine. Dhá dteighinn isteach ins an teach, bhí cut crochta romham ann, agus dhá dteighinn amach doras an gheáird, d'áiteochadh seisean mé. Ní raibh agam ach cur díom cho maith agus a d'fhéad mé

Ní raibh a dhul ar mo chúl ná ar m'aghaidh agam nó go dtugainn gealladh dhó go ngabhfainn ar chuairt aige. Chuaidh sé go bog agus go cruaidh orm, agus dubhairt mé go ngabhfainn, ins an deireadh

Dhá mbeadh a dhul ar mo chúl ná ar m'aghaidh agam ní sheasfainn ag caint leis chor ar bith, ach ní raibh. Rug sé thall orm, agus ní raibh aon-ghoir agam imeacht uaidh

Is beag an baoghal a bheadh ar A. cluais ar bith a thabhairt dó, marach gur aimsigh sé é istigh, agus nach raibh a dhul ar a chúl ná ar a aghaidh aige. Ach dheamhan mórán áird a thug A. ar a chuid sprus-chainte

Ní dheachaidh greim ar a bhéal le mí

Is furasta leis an gceann céadna a dhul ar an ól. Is beag an t-ugach is call dó

Gabhfaidh sé ar an ól anocht go siúráilte. Annsin atá sé ag dul anois

Má theighimse ar an ól, ní fheicfidh sib mé go ceann coicíse. Bainim coicís as i gcomhnaí — ar a laghad ar bith

Shílfeá go ndeachaidh sé ar an ragairne ar fad le goirid.

Chuaidh sé ar dhrabhlás an t-am a bhfuair a bhean bás, agus níor fhága sé bonn bán air féin. An chéad rud eile tháinic an sirriam air …

Chuaidh sé ar fán

Gabhfaidh mé ar fuisce sílim. Ní fhaghaim aon-tsásamh ar an bpórtar sin. Tá sé rodtha

Measaim go ngabhfaidh mé ar iasc. Tá mé gránuighthe ar an bhfeoil = athrú go dtí iasc

D'imigh an diabhal oraibh má tá sib thríd an máilín plúir go dtí sin, agus an saoghal atá ann. Cé'n chaoi a seasfaidh airgead lib? Caithfidh sib a dhul ar na fataí anois go ceann trí seachtainí aríst ó thárla go ndearna sib plaicín ghabhair de'n phlúr

Bhí orainn a dhul ar iomramh (/ū:ᴍrə/) th'éis ar ndichill. Marach go ndeachaidh, bheadh muid ar an bhfairrge fós. Bhí sé in a lagar chríochnuighthe

Caithfidh muid a dhul ar chúrsaí sílim. Tá sí an-ghártha (fc. cúrsaí)

Ba mhaith an lá é le dhul ar na faidhtíní = a dhul ag iascach faidhtíní

Níor thaithnigh na bradáin leis. Chuaidh sé ar na mangaigh! Is fhearr leis an sáile ná an fíor-uisce go ceann tamaill

Chuaidh sé ar na mná aríst = bhí sé eirighthe asta tamall

Chuaidh sé ar dhamhsa aréir rud nach bhfaca mé a dhéanamh ariamh cheana é. Braon a bhí ar bord aige is dóigh = thosuigh sé ag damhsa

Má theigheann sé ar amhráin anois, do cheann finne ní stopfaidh é

h-Eirigheadh as an damhsa ar fad agus chuaidh an teach ar amhráin

Nuair a theagadh anbhá air theigheadh sé ar Bhéarla annsin amanntaí = d'athraíodh sé ón Ghaeilge go dtí an Béarla

Chuaigh sé ar Bhéarla liom ar an bpuinnte

Mara n-eirighidh leis ar an gcaoi sin, gabhfaidh sé ar ealadhain agus meallfaidh sé uaidh é. Ní bheadh an diabhal suas leis sin

Is deas é, an tráth seo dhá shaoghal, a dhul ar dhícéille. Nach bhfuil sé siúd suas agus anuas le aois an phinsean

Ní raibh aon-bhuachaill óg faoi'n mbogha bán ba chríona ná é sin, ach chuaidh sé ar dhícéille uiliog le scathamh

'Nuair a chinnfeas air le scaimhléaracht, rachaidh sé ar bhladar leat, agus féachfaidh sé le cur faoi ndeara dhuit a dhéanamh le spleádhchas. Ach na géill dó, ar a bhfaca tú ariamh

Ní dheachaidh sé ar bhladar liom dubh bán ná dubh buidhe mar bhí a fhios aige féin nachar ghar é.

Chuaidh sí ar choimhigheas liom ar fad ó'n oíche sin, té (cé) nachar dhubhairt mé aon-cheo léithe, ná a dhath. Seachnuigheann sí anois mé i gcomhnaí

Is éascaidh leis an gceann céadna a dhul ar achrann. Ní mórán údair a gheobhas sé nuair a bhéas sé in a choileaichín

Teirigh ar lághaidheacht leis. 'Sé an beart is fhearr é sílim. Ní bhréagfaidh tú go deo é le droch-mhúineadh

Ba mhaith speidheartha an mac é tamall, ach chuaidh sé ar mhíneadas, ó a thuit an aois air. Ní mhaireann an rith maith do'n each igcomhnaí, 'ar ndú'

Tá sé ag dul ar fheabhas = tá sé ag dul 'un feabhais

Nuair a theigheas sí ar bheagán (toitíní) ní thairgíonn sí d'aon-dhuine iad = nuair a bhíos a lastas toitíní ídithe go dtí beagán ní thugann sí d'aonduine iad

Caithfidh tú a dhul ar stuaim le bean cho maith le 'chuile shórt eile. Má bhíonn tú danra léithe, ní bhainfidh tú ceart ar bith di

Rinne sé obair shlachtar an fhad agus a chaith sé leis, ach ar an dá luath ar thosuigh sé ag dul ar éascaidheacht, níor chuir sé cuma na muice air uaidh sin amach. Ag santú an airgid a bhí sé

Is maoilscríobach an chaoi a chuir sé ar an gcruaich sin. Chuaidh sé ar éascaidheacht léithe

Má theigheann tú ar chneamhaireacht ná ar imeartas anois, is maith gasta a ghabhfas do láimh i bpaca annseo

Shílfeá go bhfuil an bocaileáth seo thíos ag dul ar sceaimhínteacht ar fad. Sin é an chaoi a mbíonn sé i gcomhnaí nuair a eirigheas an t-ól i stuaic na mbacach

Eirigh as an gcaint sin anois. Is mór an ghráin é seo thall má theigheann sé ar ghársamhlacht, agus ní mórán tsiocair a bhíos uaidh

Chuaidh mé ar cheilt as éadan indeireadh na h-oíche, agus diabhal duine ná deoraidhe a bhraith mé in a dheidh sin

Thug sé suas an talamh ar fad agus chuaidh sé ar shiúinéaracht. Tá sé ag fáil cuimse tráchta

Ó thárla an mhóin a bheith craptha rachaidh mé ar iascach anois scathamh

Shuidh sé síos agus chuaidh sé ar ithe na feola, nó gur ith sé díol deichneabhar di

Má theigheann sé seo ar imirt chártaí, ní eireochaidh sé asta go maidin.

Má theigheann tú ar ól an phoitín anois ní maith an dóigh dhuit é. Tá a' gceart againn cheana. Níl aon-mhaith dhuinn únlaoighis (ionlaoighis) phocaide a bheith in a' (ar) mbolg ag dul abhaile

Má theigheann fear an chúinne ar rádh an phaidrín, déanfaidh sé rann di mar a rinne Áine de'n fhaoistean. Ní bheidh deireadh leis go maidin

Chuaidh siad ar chur na bhfataí annsin, ach ní raibh dhá iomaire curtha aca trathnóna

Má ghabhann tú ar dheasú an "bhicycle", ní bheidh críochnuighthe dhíot, go mbeidh an dubh ar an oíche

Nach mb'fhearr dhuinn a dhul ar leagan na mbruachannaí anois. Ní bheidh siad romhainn

Tá sé luath fós a dhul ar bhaint an choirce. Is beag le indéis atá sé fós

Th'éis a' (ar) ndinnéir, ghabhamar ar scaradh na feamainne agus ní mó ná réidh a bhí muid trathnóna deireannach

Dhá dteigheadh sib ar cháthadh an ghráinne coirce sin nuair a d'eirigh an braos (breeze), bheadh sé dhaoib anois agaibh, ach tá sib an-tsiléigeach

Dhá dteighidís ar bhaint na móna an uair sin, bheadh sí tirm anois. Bhí breith ar an lánú. Is minic ariamh nachar lánuigh muid iad go mbeadh an Bhealtaine amuigh, agus níor dhonaide sin muid

Má theighimse ar bhualadh an mhuintir anoir, beidh cuímne air, beidh sin

Faigh leat anois! Cuirfidh mé geall leat go ngabhfaidh sé ar ghearradh fiacal le neart droch-mhúineadh

Níl gnatha ar bith agad a dhul ar léigheamh an pháipéir anois. Beidh breith mhaith agad air sin. Teirigh i gcoinne na mbeithidheach idtosach

Ní bheadh ann ach diomallú dhom a dhul ar bhiorrú claidheachaí anois. Seo í an mhí dhubh, agus níl solamar ar bith ag beithidheach a ghabhfas i mbradghail. Fágfaidh mé mar sin iad go dtí tús féir

'Chuile uair dhá dteighinn ar árdú na cloiche, theagadh driog annsin in mo ghualainn. B'éigin dom leigean di as a dheireadh

Dhá dteighinn ar mo neart ar fad, thiubharfainn talamh dhó sílim, ach ní dheachas

Níl rud ar bith dá mbíonn sé a dhéanamh nach dteigheann sé ar a dhíocas leis, má's ag feadghail féin é

Chuaidh sé ar a mhiotal in a éadan = cho maith agus a bhí sé indon; an oiread agus a bhí sé indon a dheanamh

Tá sé ag dul ar chlaochmú déarfainn. Má seadh féin, ní dhéanfaidh an tuairt shneachta sin lá dochair

Is cosamhail le uair í a bheadh ag brath air a dhul ar ghairbhthean. Nar chomhnuighidh sí go dteighidh, le faitíos nach bhfuair muid a' (ar) ndóthain gairbhthin le bliain! Ní fhéadfadh sé an anna sin féin a thabhairt uaidh faoi shásamh

B'aisteach an bhliain í sin. Bhí spalpadh ann ó Lá Bealtaine go dtí Lá Fheil Shan Seáin, agus chuaidh sé ar ghála annsin: gaothtalach bhradach as gaoith aniar adtuaidh. Bhí garrdha an tS. curtha agam faoi fhataí an bhliain chéadna, agus ní raibh barrann ag gabhail leis nach raibh scurtha an chéad-tseachtain de "July"

Dhá dteigheadh sé ar ghlasreodh beag seaca anois — glasreodh beag mín — b'fhearrdiú an uair é, thálta (ó thárla) nach bhféadfadh sé aon-dochar a dhéanamh

Ná bac le bliain ar bith a bhfeicfidh tú ag dul ar shioc faoi Bhealtaine é. Tá maith na bliana sin ar iarraidh. Níl 'fhios agam nach mb'fhéidir go srianfadh an cur óg thríd, ach tá an sean-chur dóighte ar fad, áit ar bith a raibh sé thrídh thalamh

Níl fhios agam nach oíche í atá ag dul ar bháistigh. Is furasta 'aithinte. Bhí an lá indiu ag tarraint ar fad

Tá sé ag dul ar ghaoith andeas. Sin claochmú go siúráilte. Má ghníonn sé báisteach aisti seo, ní fheicfidh tú oiread agus puintín bioráin de'n tsneachta ar an talamh an t-am seo ambáireach.

Is geall le lá é a ghabhfadh ar thoirneach. Tá na cupla lá seo anois an-mharbhthánta, an-uaibhreach

Ní thaithnigheann liom é a dhul ar na sinneáin seo aríst. Shílfeá go raibh aithdeala breagh aige le scathamh, ach níl an stoirm caithte fós

Shíl mé nach rachadh sé ar na séideogaí seo aríst go ceann tamaill. Ach bhí saighneáin ann ar ball, agus tá sé ag caitheamh corr-scail feoithin. Tiubharfaidh sé an ghealach seo uaidh anois. Cá'id go mbeidh sí caithte. Níor cheart di mórán achair a bheith uirre anois. Ní raibh ann ach tóin-ghealach trí nó ceathair d'oicheanntaí ó shoin 'nuair a d'eirigh mé ag breathnú ar an mbó

Is diachta dhó nach ngabhfadh ar aimsir bhreagh feasta. Tá sé ar an uair mhóir seo anois sáthach fada, ní ag ceasacht ar Dhia é

Tá faitíos orm go bhfuil dul air. Ní dhéanfaidh sé aon-chúis anois. Tá an iomarca aois air, ar aon-chor

Ceal nach bhfuil de rath leat ach sin a fhleascaigh, th'éis an aire atá mé a thabhairt duit. Tá dul ort. Déanfaidh malrachán a bhfuil dhá bhliain agad air puca dhíot, déanfaidh sin

Bhí ag dul ar na báireoirí se'againne go dtí an leathuair deireadh, ach annsin bheodhuigh siad suas; agus bhuail siad an dream eile.

Chreidim go bhfuil ag dul ar na Gearmánaigh bochta. Diabhal neart aca air. Is mór an seasamh aca é agus iad frén a chéile in a n-éadan. Ach níl tada le reic ag na Sasanaigh ná na Meiriocánaigh fós, léar (de réir) mar chloisim

Bhí dul orm, agus bhí a fhios agam go maith go raibh. Ní raibh a fhios agam ó neamh go néal céard ab fhearr dom a dhéanamh. Dhá bhfaghadh sé ar an talamh mé, ní fhágfadh sé aon-chnáimh in mo chorp gan leonadh. Dheamhan easna dhíom nach ndeachaidh i muinín mo chroidhe agus mo chruite, ag iarraidh mé féin a bhaint as greim. Agus bhaineas. Seo liom siar indiaidh mo chúil. Thug mé cor. Chuaidh seisean tharm amach de rithte reathach. Níor liom féin ab fhaillighe é. Tarraingighim mo shean-chic air — isteach annsin ar an gceathramhadh …

Tá ag dul orainn ins an gcluiche seo. Biorruigh amach. Níl muid ach deich agus tá siad seo eile fiche. Caith cíonán asta thú féin

Bhí ag dul ormsa nó go raibh seisean chúig cinn déag. Annsin fuair mise láimh istigh, agus ní dheachaidh mo láimh amach aríst, gur rinne (go ndeárna) mé sé cinn déag aisti. Ghnothuigh mé air ina dheidh sin (báire binne)

Dhá mbeadh an bheirt ag caruidheacht ó shoin, ní bheadh dul ag ceachtar aca ar an gceann eile

B'fhada an t-achar a bhí siad ag "bacsáil" shul má bhí dul ag S. ar T. an T. Ach níor sheas an anáil do T. Ba geall le tarbh é ins an deireadh leis an séideán a bhí ann

Bhí dul ag céadtach ar 'chuile ghaiscidheach dhár casadh leis ariamh

Marach an buille feill ní bheadh aon-dul aige orm ó shoin, ach is furasta do dhuine dul a bheith aige ar dhuine eile má dhonuigheann sé ar an gcaoi sin é

Diabhal dul ag an gcú ar an ngirrfhiadh fós th'éis an choráil atá aice air. Má bheireann sé soir ar na h-eascaidheachaí, beidh sí as

Is maith an tamall de lá a chaith an easóig leis an gcoinín shul a bhí dul aice air. Ach chriog sí é ins an deireadh, in a dheidh sin. Fágann sí an coinín ag tabhairt na gcor i gcomhnaí, dhá gcaitheadh sí lá fada samhraidh leis

Ba snámhóir thar cionn é, ach bhí dul ag an bhfairrge air in a dheidh sin. Nach iomdha geábh mór a shnámh sé ariamh go ndéanaidh Dia grásta air!

Tá scráib-neart ann gan bhréag ar bith, ach tá dul ag fear na h-áite thiar air, mar sin féin. Is diabhlaí an fathach é an fear thiar. Corránach ceart d'fhear é

Nuair a bhí dul ag an nGaiscidheach ar an bhfathach, d'iarr an fathach cara agus coimrighe air. "A ghaiscidhigh is fhearr dhá'r rugadh ariamh" adeir sé "leig mo cheann agus mo chamán beatha liom, agus tiubharfaidh mé dhuit a bhfuil tú a iarraidh"

Is maith an t-údar thú, go dtugann tú cead de 'chuile dhuine a dhul ort agus amadáinín a dhéanamh dhíot mar sin. Nach raibh a fhios agad nach raibh sé ach ag iarraidh a raibh agad a mhealladh uait

Is maith éascaidh a rachadh sé sin suas ar dhuine, dhá dtugadh sé aon-áird air. Tá sé sin cho críonna le na luchain agus cho h-imeartha le fear na méaracán

Is maith nach mór duit a bheith ar do mhaidí, nó gabhfaidh an dream sin suas ort. Is cuma leo sin é, ach bearradh a bhaint díot, agus cead an diabhail a bheith agad annsin. Tá sean-aithne agamsa orra sin

Ní hé is measa ach thú fhéin a thug cead dó a dhul ort. Is beag dhá chuid cluanaidheacht sin an obair sin. Ní mór dhuit a bheith ar t'áirdeall fhéin má's leat cor ar an gcor a thabhairt dó sin

Teigheann tonna go leith uirre 'chuile lá a mbíonn sé inG. ag carraeracht, aindeoin nach bhfaghann sí len ithe uaidh ach cuid an bheagáin

"Chuaigh h-ochtar agus seacht gcéad de mhaoil ar an gceasach" (as sean-scéal) (Ní dheachaidh de mhaolóig ar an locht móna ach dhá ualach)

Chuaigh trí troithe d'airde ar an mballa sin ó a chonnaic tú cheana é = cuireadh

B'fhearr an ola a dhul air sílim

Gabhfaidh "traoiáil" (trial) eile aríst air

Rachadh chúig phunt air, marach a raibh de charaideachaí aige. Ach deir siad gur fearr caraid ins an gcúirt ná bonn ins an sparán

Ní dheachaidh air ach punt. Ar chuala tú a leithide de scéal ariamh? Ní fhaca mé fear poitín ag teacht amach ariamh cho saor sin

Gabhfaidh príosún air go siúráilte, agus má theigheann féin, is beag an scéal é

Ghabhfadh bliain air, marach an chaoi ar labhair oificeach na bpóilíos, agus ar dhubhairt sé nach raibh aonduine in a dhiaidh ins an mbaile, agus go mbadh bean fheilmheanach í an bhean

Chuaidh príosún len a ló air, ach is maith a chuaidh sé as nachar cuireadh dhá chois é. 'Sé Dia féin a bhí in a fhabhar agus an chaoi ar tugadh ó'n gcroich é. Bhí an chnáib bealuighthe aca dhó

M'anam go ndeachaidh a cheart air, má chuaidh dhá phunt air. Deamhan luach dhá phunt a bhí foghluighthe ariamh ag a chuid beithidheach ann

Chuaidh rud eicínt le cois deich bpunt orm le 'chuile chostas a chomhaireamh. Ba daor an buille é, ach diabhal mé go raibh a shásamh agam in a dheidh sin

Meastú an ngabhfaidh faice air. Sílimse nach gcaithfear chor ar bith é: gurb é an ceann eile a chaithfear

Níl aon-chúirt dhá mbíonn thoir annsin nach dteigheann rud eicínt air, agus ní féidir a chomhairleachan in a dheidh sin

Chuaidh do dhíol ort a dhuine bhoicht dhá mbeadh neart air, ach sin é an dlí i gcomhnaí

Níl a fhios agam féin leisce na bréige an ag ealadhain a bhí sé, nó an raibh sé ar meisce dháiríre, ach tá a fhios agam ar chaoi ar bith go ndeachaidh a chion de'n bhus ormsa = díolaidheacht

Le scéal fada a dhéanamh gearr, chuaidh an costas uilig ormsa. Pé'r bith cé a ólfas é, 'sé Domhnall a íocfas é, arsa tusa

Cé air a ndeachaidh an carr. Ormsa. 'D'eile. Síleann siad seo eile go bhfuair mise ciste in áit eicínt: nach bhfuil tús ná deireadh le mo chuid airgid = mise ab éigin an carr a íoc

Gabhfaidh luach an bhéilí anois air, nó is cinneamhaint orainne é. Is beag a aireochas sé é. Tá dalladh airgid aige

Chuaidh an crann ormsa = is mise a bhí leis an rud a dhéanamh, nó is mise a chaill an chreach agus rl.

Chuaidh an craiceann daor go leor air: trí bliana i bpríosún. Fuaróchaidh sé tamall dhá fhuireasbhaidh anois, muis

Má chaitheann tú an chloch sin, gabhfaidh sí daor ort

Chuaidh éagcóir air. Ní raibh aon-láimh aige ariamh ann = rinneadh éagcóir air; dubhradh rud leis ins an éagcóir

Teigheann an trom-trom air i gcomhnaí faoi 'chuile nídh = an milleán

Teigheann an milleán air go minic agus gan é tuillte aige

An uair deireadh a raibh sé annseo chuaidh faitíos air. Fuagruigheadh air, dá gcloistí ag glaodhmaireacht ins na bólaí seo aríst é, go mbeadh scéal aige air

Gabhfaidh scanradh ar chapall Sh. má fheiceann sí an striochlán d'fhear bréige sin ar shúil an bhóithrín roimpe. Deasuigh isteach píosa eile ins an ngort é

Chuaidh scanradh orm nuair a chuala mé an gleo, go mb'fhéidir go mbadh í an óinseamhlacht a bhí dhá bhualadh seo thíos aríst

Rachaidh scáth air, má fheiceann sé an triúr agaibh, agus ní thiocfaidh sé isteach

Chuaidh múisiam eicínt air muis agus é a theacht abhaile cho luath seo. Meán-oíche na gcártaí a am 'chuile oíche

Fuaidh scóthas air agus gan é a dhul go teach

Chuaidh buile orm nuair a chonnaic mé an cleas a bhí sé a dhéanamh

Chuaidh náire air, nuair a chonnaic sé an mháthair ag dul i gcoinne na bhfataí, agus ghread leis é féin ann

Ní dheachaidh aon-aithmhéala air ariamh nó go bhfacaidh sé mise dhá h-árdú liom. Annsin a bhí sé líomhtha ceart ag a dhul in éindigh léithe

Chuaidh imní orm faoi nach raibh sé ag teacht agus é an seacht a chlog

Chuaidh mo dhóthain araoid' orm; clocha a chaitheamh liom

Mara ndeachaidh aon-araoid orm, ní dheachaidh aon-chumaoin orm ach an oiread

Gabhfaidh cumaoin ort, má theigheann tú isteach chuig T. Mhac C.

Chuaidh fainic eicínt air, 'nuair nach bhfuil sé dhá tógáil indiu.

Dhá dteigheadh pearúl faoi chéad air gan labhairt ar rud, is aon-mhaith amháin é, in a dheidh sin. Labhairfidh sé air, is cuma cé'n pearúl a ghabhfas air

Chuaidh aithne air, gan aon-cheo a thabhairt len ithe do'n bhó, ach 'ar ndú' mo chreach, ní raibh sí in a bolgán béice ariamh go dtí an oíche sin le féar tirm. Bhí a shliocht air: bhí sé gan bó, faoi cheann trí lá

Gabhfaidh fáirnéis ar na caoirigh sin, feicfidh tú féin = cuirfear a dtuairisc; tóróchthar iad

Goideadh rud eicínt de'n bhóthar an tseachtain seo caithte agus tá fáirnéis ag dul air ó shoin. D'fheicfeá na póilíos ag smúracht leo annsin i gcomhnaí

Chuaidh fios ar an athair, ach bhí sí básuighthe roimhe = cuireadh fios air

An ndeachaidh fios ar an gceap fós. Nach roighin sib

Tá sé thar am fios a dhul ar an sagart dó sin. Nach bhfeiceann sib go bhfuil sé ar na preaba deireannacha

Ní dheachaidh aon-fhios ar thobac dhom fós. An síleann sib go dtroiscfidh mé go maidin

Teigheadh fios ar na póilíos ar an bpuinte. Tá saobhchan air. Nach bhfeiceann tú cho glórach agus atá na súile aige

Ní dheachaidh aon-éiliú ar an gcíos fós, ach is gearr go dteighidh anois

Ní fhaca mé go ndeachaidh éiliú ar bith ar mhadraí imbliana, ach tiocfaidh sé orainn de sciotán lá eicínt.

An ndeachaidh aon-ghlaodhach ar Sheán agán a dhinnéar fós. Tá an dó-dhéag bainte aige

Teigheadh glaodhach air go beo. Tá an bhudóig dhá báthadh i gclaise an tsrotha

Teigheann droch-chaoi air oíche ar bith dhá dteagann sé ar cuairt ann, agus in a dheidh sin féin, ní beo é gan a theacht = déantar bothae nó dóigh mhagaidh dhe

Chuaidh droch-chaoi air aréir. Síneadh i lár an tighe é agus chuaidh a raibh ann in a mhullach

Gabhfaidh droch-chríoch air sin, cuimnigh go bhfuil mise dhá rádh leat. Ní hé a mhalrait a thuilleas sé

Níl baol ar bith nach rachadh fáilte romham dhá dteighinn isteach ann, ach céard a bhéarfadh isteach ann mé ach an oiread le scéal

Gabhfaidh fáilte roimhe sin go maith. Ach tuige nach ngabhfadh: fear ar foghnamh. Go bhféachaidh Dia ar na scráibíní!

Ní ghabhfadh aon-chaoi ar an teach go deo marach an inghean a theacht abhaile

Feicim nach ndeachaidh aon-deis ar an talamh fós, agus beidh sé mar sin

Ní dheachaidh aon-chuma déanta ar an teach sin chor ar bith

Is dona an déanamh a ghabh (chuaidh) ar an gcruach mhóna sin

Chuaidh bréaga ar an mbean sin agus an dream a chuir uirre iad, ní maith a chuaidh siad dóib — ní maith sin

Chuaidh eascainí air = cuireadh eascainí air

Is minic a theigheas droch-cháil ar dhuine ar bheagán údair