dúidín
—ainm-fhocal, fireann
—
duine dona gan aon-bhrigh; duine a bheadh tarraingthe, siongthuighthe ag an obair agus ag an saol (fc. dúidín).
+–
Tá sé in a dhúidín dhona
Go deimhin is cuma dhó céard a dhéanfas an saoghal anois. Tá sé in a dhúidín bhocht dhona
TUILLEADH (2) ▼
Is diocachín de dhúidín dhona é, agus ní obair a fheileas dó feasta choidhchin, ach sínte san gclúidín
Ní fiú cnaipe gan chois é: dúidín beag dona, nach bhfuil ann ach go bhfuil sé indiaidh a chéile
Féach freisin
→
dúid