Foclóir Mháirtín Uí Chadhain: Deó

Nualitriú Bunlitriú

Deó

—is an leagan "go deó"

go bráth; choidhchin; go deireadh an domhain.

+–

Tá tú réidh leis go deó = ní bhfuighidh tú é choidhchin

Ní fheicfidh tú é go deó aríst; go deó na díle; go deo dearg na díle; go deó na ndeór; go deo na ndreancaidí!; go deo ná go bráth

TUILLEADH (5) ▼

Tá tú as go deó agus go bráth anois = choidhchin

Ní ghabhfaidh mé ann go deó ná go bráth aríst

Go deó ná go bráth, ní dhéanfaidh mé a leithide de chleas aríst

Go deó ná go bráth ná teirigh ag breathnú air

Ní bhfuighidh sé aon-mhála annseo, go deó ná go bráth aríst

+–

Go deó aríst ná taobhuigheadh sé iad. Sin é a bhfuil faoi

Go deó aríst má mhairimse ní fheicfidh aonduine istigh in a theach mé

TUILLEADH (2) ▼

Go deó aríst, ní bhfuighidh sí aon-deóir bhainne annseo, ní dhá mhaoidheachtáil uirre é. Dheamhan é, dhá dtuiteadh an drandal aisti dhá fhuireasbhaidh

Ní bhfuighidh sé aon-lá oibre uaimse go deó aríst

+–

Tá "go deó" fada. B'fhéidir go dtiocfadh sé uair eicínt

Deir tú nach labhróchaidh tú leis go deó. Tá "go deó" fada. Is dóigh nach labhróchaidh tú leis go ceann fada ar aon-chor

TUILLEADH (2) ▼

Ná h-abair "go deó". Is fada an t-achar "go deó"; agus is iomdha cor a bhíos 'san saoghal

Níl aon-mhaith do dhuine ach labhairt 'san gceart. Dubhairt tú é sin cheana agus is gearr aríst go raibh sibh in 'u' (bhur) dhá gcuid déag le chéile. Is maith an scathamh "go deó" a mhic ó!

+–Ní fheicfidh mé mo dhearbhráithrín go deó deó.
Tá mo dheirbhshiúirín dílis imighthe uaim go deó deó

                                TUILLEADH (7) ▼
                            
Tá sí imighthe anois agus ní fheicfidh muid í go deó deó
"Gheobhfainn mac i mbruínn, fear i dtuím, ach mo dhearbhráithrín ní bhfuighidh mé go deo deo" = an bhean ar fiafruigheadh di, cé aca ab fhearr léithe a thabhairt ó'n gcroich: a mac a fear, nó a dearbhráthair
Tá tú réidh leis anois go deó deó
"Dhá mbeadh breith ar m'aithmhéala agam, ní leigfinn uaim í go deó deó", adeir sé faoi'n inghin
Ní scarfaidh mé leat go deó deó anois
Go deó deó aríst, ní fheicfidh sé mise istigh ar a urlár
Go deo deo aríst, ní bhainfidh sé aon-bhearradh do mo chuid talmhana-sa

+–Go deó!  Is beag an baoghal air siúd a thiacht abhaile (in a freagra air: "cá'ide go dteagaidh sé abhaile?")
Meastú nach bhfuil rún aige a choinneál go deo?  'Sé' a chosamhlacht go bhfuil

                                TUILLEADH (7) ▼
                            
Maran leat a leigean go deó, tá sé indáil len am a íoc
Seasfaidh an chulaith éadaigh siúd go deó dhó
Sheasfadh unsa tobac dó sin go deó
Bhainfeadh sé go deó as punt airgid
Bhainfinn go deó as péire bróg ach gan a dhul 'na chladaigh.  Itheann an sáile an leathar uiliog
Beidh sé ag baint mhóna go deo marar scuir sé fós
Leig go deó é má's breagh leat.  Dheamhan an miste liomsa dhá mbeitheá gan aon-phighinn dhe a íoc choidhchin

+–Is báisteach go deo é = uair a bheadh ag síorraidhe ag báisteach
Is sioc go deo é, mara bhfuil ag Dia

                                TUILLEADH (8) ▼
                            
Sneachta go deo é anois.  Ní hé a mhalrait de chosamhlacht atá air
Cogadh go deo é déarfainn.  Seo é deireadh an tsaoghail mara bhfuil ag Dia!
Achrann go deo é anois, má tá siad in éadan a chéile aríst
Bainseachaí go deo ar an mbaile anois é
Slaghdán go deo anois é.  Tá sé in a lionán (leanán) agam i gcomhnaí
Dhá mbeadh mo chailleadh go deo leis, ní dhéanfadh sé an méid sin soilghis dom (fc. cailleadh)
Dheamhan é go deó.  Is dona na gnaithí a bheadh air a dhul ag cur easonóir ar bith air fhéin leo
Fág go deo é; má thogruigheann tú

+–

Ní iarrfadh sé go deó ach ag nathuidheacht = 'sé a bhuac é

Dheamhan a n-iarrfadh sé go deó ach codladh

TUILLEADH (2) ▼

Ní iarrfainn go deó ach ag caint leis. Duine an-tuiscionach é

Ní iarrfadh sé go deó ach ag saghdadh daoine

+–

Go deó nó go dtugaidh sé féin duit é, ná h-abair tada faoi = go dtí an uair a dtiubharfaidh sé féin duit é agus rl.

Go deó go bhfeicidh tusa an lorga ag breacadh ní bheidh aon-dubhachan orra = nó go bhfeicidh tusa agus rl.

TUILLEADH (4) ▼

Go deó nó go ndéantar bóthar suas annsin, níl aon-mhaith dhuitse ag caint ar a dhul dhá fhálú

Go deó nó go bhfanaidh sé sin as an teach sin, ní bheidh lá foráis air. Tá dalladh púicín dhá chur air as éadan annsin

Go deó go dtumaidh tú na cosa sin i bpoll criathraigh, beidh siad sin (criogáin) ag pléidh leat

Go deó nó go gcuiridh tú neart oibre ar an gcapall sin, beidh sí ar an eirghe in áirde sin. Sclábhaidheacht atá indon í sin a cheannsú, agus ní tada eile

+–

Go deó agus go bráth nó go bhfaghaidh sé sin iarraidh mharbhthach ní leigfidh sé de'n ealadhain sin = nó go bhfaghaidh sé

Go deó agus go bráth nó go bhfeicidh sib bád aeir tarraingthe imbéal an dorais ag 'chuile fhear mar atá na carrannaí asail anois, ní bheidh aon-rath ar an saoghal!

TUILLEADH (1) ▼

Go deó agus go bráth, nó go bhfeicidh tú é sin ag suidhe síos ag seanchus le M. Sh. Gh. ar cheann an sconsa lá breagh Earraigh, ná h-abair go bhfuil aon-bhás air! = fear santach ag obair

+–An-fhear go deó é = tá sé thar cionn; is fear toghtha é
An-chapall go deó í siúd aige.  Níl tolgán ar bith aice deich gcéad fhichead a iompar

                                TUILLEADH (11) ▼
                            
An-choisidhe go deó é, ach go deimhin má's eadh, ní hé sin do'n dearbhráthair eile é.  Sáthach támhleisceamhail atá sé
Sin an-chú go deó.  Ní bhfuair sí craitheadh ar bith dhá ghirrfhiadh agus glas-mhíol a shíneadh annseo thuas an lá faoi dheireadh
Tá an-chaoi go deó aige ar an áit siúd anois.
Tá an-olc go deó aige do Sh.  D'íosfadh sé le gráinnín salainn é dhá bhfaghadh sé deis ar bith air
An-tsleaghdóir go deó é.  Is mó an mhóin a bhainfeadh sé lá, ná aon-triúr fear in do thír
Bhí an-ghliondar go deó air gur eirigh cho maith leis an mac
Tá an-fhuacht go deó ann anocht.  Sneachta atá air
Tá an-mheadhchan go deó 'san móin sin.  Níl sí stáluighthe ceart in a dheidh sin
Bhí an-aois go deó ag an athair nuair a fuair sé bás
Tá sé an-mhór go deó
Bhí sé an-fhrancuighthe go deó

+–

Go deó thú annsin! = le duine a bheadh ag gabhail fhuinn, nó ag casadh puirt nó ag damhsa nó ag bualadh báire agus rl.

Muise go deó annsin thú! Nar lagaidh Dia thú!

TUILLEADH (6) ▼

Go deó thú! Ná raibh tú tinn muis! Is tú an scoth

Go deó thú fhéin! Is tú plúr na cruithneachta! Go bhfeicidh mé liath thú agus ciall ag do chlann

Go deó sib le chéile. Sibh atá indon é a chur amach dhá gcroidhe (de bhur gcroidhe)

Go deó sib annsin! Bheadh ciall in 'u' leithidí

Go deó an baile se'aghainn féin! Siad a thug an damhsa leo 'leabharsa!

Go deó é fear an tsléibhe! Tá an smior in a ghéaga

+–

Mo ghrádh go deó thú! Ní 'san nguth a chaill tú é ar aon-chor!

Mo ghrádh go deó sib. Faoi a gcois é!

TUILLEADH (3) ▼

Mo sheacht ngrádh go deó sib! Sib atá deas air bail ó Dhia oraibh!

Mo ghrádh go deó thú fhéin! Is tú atá i ndon é a phreabadh amach, bail ó Dhia ort!

"Mo ghrádh go deó na mná faoi dhó mar siad a d'fhága mise tinn". (Líne as Peigí Mitchell — amhrán)

Féach freisin

→ dia 1

Deó in iontrálacha eile (50+)

→ fearacht

Ólfaidh sé fhéin uilig é, fearacht an uair cheana. Dheamhan thiomanta deóir a fheicfeas aonduine go deó dhó (dhe) sin

→ feithideach

Is gránna go deó an feithideach í péist an dá shúil dhéag! An bhfaca tú ariamh í?

→ fios

Ní bhfuightheá fios a bhealaigh amach go deó = ní bheadh a fhios agad cén bealach atá leis, nó cén sórt méin nó intinn atá aige

→ foirm

Tá fólaim ortsa, bail ó Dhia agus ó Mhuire ort, ach má sin í do chuid cainte anois go raibh dhá Naomh Pádraig ann, ná bactar leat! Nach deas uait a dhul ag cumadóireacht … Eiriceach a bhí san té adúirt é sin. Níl an rud sin i gclár ná i bhfoirm, agus ná géill thusa do'n fhear sin. Nachar chuala muid ariamh nach raibh ann ach aon-Naomh Pádraig amháin, moladh go deó leis

→ froigisí

Ní iarrfadh sé go deó ach ag deismínteacht timpeall tí mar sin. Tá sé an-stuama ceart go leór, ach caitheann sé a shaol ag cipiléaracht agus ag déanamh rudaí nach mbíonn call ar bith leó. Rinne sé teach nua cupla bliain ó shoin, agus chuir sé an oiread freigisí istigh ann, agus nach raibh an oiread áite fágha aige ann san deireadh agus go suíofadh sé síos! B'éigin dó tosaí dhá mbriseadh agus dhá gcaitheamh amach aríst ar ais!

TUILLEADH (1) ▼

Bíonn an t-uafás go deó fruigisí aige ar an bpaidrín. Diabhal sinnsir dhá dtáinig ariamh leis nach gcuireann sé faoi bhrí na guidhe. Choinnigh sé dhá uair ar ar nglúine muide. Mh'anam gurb shiúd é a rinne an ránn dó agus nach hí Áine den fhaoistean

→ frídeoir

Níl ann ach frídeóir de dhuine agus in a dhiaidh sin fhéin, is diabhlaí go deó an gníomh atá ann. M'anam mara bhfuil gabhail na gaoithe ann go bhfuil déanamh na ngnaithí ann, go bhfuil sin.

→ fág

Sin ní fhágfadh sé go deó ná go brách nó go mbaininnse mo shásamh dhó (dhe), marach amháin

→ fáinne

Deir siad gur facthas an Mhaighdean Ghlórmhar ann — moladh go deó léithe — agus fáinne solais ar a cloigeann

→ fáinneoireacht

Tá an t-asal seo amuigh ag fáinneóireacht aríst, th'éis a bhfuil de cheangal air. Droch-rath go deó air! Ní choinneóidh aon-gharraí san tír é = ag dul thart le na claidheachaí ag súil go bhfaigheadh sé deis nó bealach amach in áit eicínt.

→ fóir

Go bhfoire Dia air más mar siúd a fhanfas sé go deó!

→ fiannaí

M'anam gur Fiannaí mór é. Ó L. a thóg sé uilig iad. Ní raibh cinneadh go deó le L. Ní raibh aon-dhuine de sheacht gCatha na Gnáth Fhéinne dhá raibh i bhFormaoil na bhFiann nach raibh sé indon a innseacht amach indiaidh a chéile. Déarfá go raibh meabhair chinn aige

→ fiannaíocht

Ba mhó an sásamh a bhí ar an saol le linn na seandhaoine. Ní iarrfaidís go deó ach ag innseacht scéalta. Agus ní raibh fiannaíocht agus diabhlaíocht ariamh in éindigh. Is cuma leis an líne atá ann anois é ach a bheith ag bearróireacht agus ag baint fogha agus easbaidh as chuile dhuine. Diabhal áird ar bith a bheadh ar aon-scéal aca. Ba mhór an tsiamsa iad na scéalta muis

→ foghail

Níl sé ag dul ag cuartaíocht chor ar bith anois ann, ó heiríodh roimhe ag tiacht abhaile as. Fál ar an ngort th'éis na foghla. Ní bhfuighidh sé aon-fhios go deó cé a d'eirigh roimhe

→ foghlaigh

Cheannuigh sí cóisir bheitheach, agus níl ceó faoin saol len ithe aca anois, ach dúrúch orra ar fud an bhaile ag foghlú chuile shórt. Dheamhan a bhfuighidh sí a cuid fhéin go deó orra, ná cuid d'fháil

→ fonnadóir

Is breá an fonnadóir é. Ní iarrfá go deó ach ag éisteacht leis ag rádh an "Droighneán Donn"

→ fonn

"Ní thiúrfainn mó láimh dhuit go deó deó le fonn" (líne d'amhrán)

→ foth

Tá mo lá caithte agam in a dhiaidh agus gan é ar futh ná ar féar. Caithigidh sneachta ar a lorg anois. Dheamhan amharc a fheicfeas sibh go deó air. Sin í ur gcuid sleamchúise féin

→ fuagair

D'fhuagair sé uirre gan a dhul an bealach aríst go deó mara dteagadh sí ar cuairt aige

→ fás 1

Tá fás ar mo roinnse i mbliana. Athrú anuiridh a baineadh go deireannach í. Ní bheadh bord go deó agad le fáisín

→ fínigh

Is furasta le corp fíniú ar aimsir the, go mór-mhór corp nach raibh ídithe ag tinneas. Ní fhíneódh corp th'éis luighe fada go deó, mar ní bhíonn bioreanga orra. Bhí corp shean-N. cho héadtrom le cleite, go ndéana Dia grásta uirre!

→ seanfhala

Tá cuimse airgid amuigh aice sin, nach bhfuighidh sí go deó. Ach is fhearr sean-fhiacha ná sean-fhalamh, mar sin fhéin

→ drocháisc

Níor leig sé amach an droch-fháisc go deó, go dtáinig sé abhaile aríst agus gur casadh lucht na sean-síomálachaí air (deirtear droch-éisc freisin)

→ fairsing

Tá sé buille fairsing anois má mhaireann dó. Ach shílfeá gur mó an bhrath atá aice (an ghaoth) a dhul indiaidh a tónach ó thuaidh aríst. Má theigheann ní dhéanfaidh muid caladh go deó ar an taoille seo

→ faltanas

Má bhíonn údar ar bith aige choíchin duit, coinneóidh sé an faltanas istigh go deó go bhfagha sé a shásamh

TUILLEADH (1) ▼

Sin é anois ar dhúirt mé leis. Dheamhan smid eile, agus ní abróinn an méid sin fhéin, mar gur chuir sé chun caitheachtála dhom é. Ach dhá laghad é, tá an faltanas sin aige dom, agus má tá indán agus go bhfuighe sé fáill go deó, bainfidh sé siar asam é

→ faobhar

Dhá mbeinnse léithe go deó, ní ghlacfadh sí (rásúr) aon-fhaobhar uaim

→ farc

Giúsach agus cuileann an dá mhaide is fuide go bhfarcfadh. Bhí siad thuas san sean-teach againn agus diabhal a bhfarcfadh siad go deó. An t-adhmad atá san gcoill sin thuas d'fharcfadh sé. Dair í 'ar ndú' agus farcann sí sin gan moill ar bith. Is iomdha maide giúsaí a chonnaic mé ariamh agus ní fhaca mé oiread agus ceann aca ag farcadh. Ní mór an ghiúsach a choinneál fliuch nó tirm

→ feadh

Ní chorródh sé amach go deó i gcíonn a chuid oibre, ar feadh leabhar ná páipéar a fháil in a láimh

→ feall 1

Dheamhan feáll go deó ach mar rinne sé. Tharraing sé an t-achrann, agus annsin chuaigh sé a chúnamh don dream eile, agus é in a n-aghaidh roimhe sin mar dhóigh dhe

TUILLEADH (1) ▼

Níl feáll faoin domhan ach nach aige atá posta Mh. Mh. Sin é an uair a d'fheicfeá an suíochan ag dul ar an tír. Ó a mhac go deó! Ní bheadh aon-chinneadh leis

→ fill

Rug an bheirt isteach ar a chéile, ach dhá mbeadh sé ag dul do Phádraig go deó dearg na díle, ní bhainfeadh sé filleadh ná feacadh as = cor ná car

→ fleascach

Tá capall aige agus ní tada í ach fleascach. Níl sí indon carr a thabhairt in aistreán ar bith dhá fhánaí, nach bhfuil sí tuithe leis an truisle atá inte. Ní bheidh lá sása(imh) aige uirre go deó go ndíola sé í

→ francach 1

Tornógaí Franncach a bhíodh suas an bealach sin, mar dhóighidís an domhan go deó aoil le cur ar an talamh. Na tornógaí a bhíodh annseo, déanta gaelach a bhídís

→ frigh

Tá frídín eicínt istigh in mo chois idir fheoil agus leathar. Is furasta aithinte uirre é agus an phreab atá inte. Go deó go dteaga an fhrídín sin amach ní chneasóidh mo chois

→ fuis

Th'anam ón diabhal tú a fhleascaigh ná caill go deó é! Bíodh teacht i láthair fir ionnad, agus seas amach roimpe seo anoir, agus cuir fuis uirre. Má thugann sí aon-taithneamh dhuit, tá an báire leat

→ fáisc

Tá an chois cho fáische san bpíopa agus nach dtiocfaidh sí as go deó dearg na díle

→ fíriúil

Tá sé an-fhíriúil go deó le rud ar bith a ghabhfas sé a dhéanamh. Ní bhíonn drugal ná leisce air. Ach fainic a rachthá ag cur chomhairle air. Spréachfadh sé

→ fód

Níl san talamh sin agadsa ach fód na láighe, ach is talamh aon-fhód atá agamsa annsiúd thuas. Is ait an talamh fataí é mo chuid-se. Níl cinneadh go deó leis

→ feasta

Mara bhfuil sé indon é fhéin a bhearradh le rásúr feasta choichín, ní dhéanfaidh sé go deó é. Ara dheamhan gus ann mar bheadh i ngearrbhodach

→ fiacail

"Shuidh Peadar ar leac leathan abhann (dhomhainn?). Tháinig Críost as a chionn. 'Céard tá ort a Pheadair? 'Ó 'Thiarna, m'fhiacail atá tinn'. 'Eirigh a Pheadair agus bí slán; ní thusa amháin ach a maireann beó. Coinnigh an artha seo (in) do cheann, agus ní bheidh dae (doigh) fhiacal ort aríst go deó" (sin leagan amháin ar artha na ndoigheachaí fiacal)

→ fidín

Ní raibh aon-chlaidheachaí ann mar na fidíní in a dhiaidh sin. Siad atá amach annsin ar fad. Ní chlisfidh siad go deó

→ forchosán

Tá for-chasán isteach ann chuig an tobar. Diabhal duine a bhac sé ariamh faoin a dhul ann. Níor mhiste leis dhá mbeitheá gan an sceach a chur san gcéim go deó. Ach ní hé sin den bhrúisc de chliamhain isteach seo aige é.

→ fruch frach

Níor chuimhnigh mo chroí an cléibhín a thabhairt anuas agaibh leis an bhfruch frach faoin aonach ar maidin. Bhí sé siúd in a shuí ag an sé a chlog, agus shílfeá nach mbeidh breith go deó aige a bheith amuigh as an teach. Ní raibh duine ná deóraí thoir ar chlár an aonaigh roimhe

→ fréamhaigh

Ní fhréimheóidh an sceach annsin go deó. Leac atá faoi = ní chuirfidh sí rútaí amach ann

→ fuacht

Tá mé caillte le fuacht. Fuacht go deó aríst é chreidim (ormsa an sean-fhear). Tús agus deireadh an duine, adeir siad, ar an tine a tharraingíos

→ fuarchosach

Droch-rath an diabhail air agad! Ní raibh aon-ghean ariamh agam air. Duine fuarchosach é. Ní luighfeadh mo chroí go deó leis

→ fuascail

Chreidim gurb é an cás céanna é: nach bhfuil aon-fhuascailt indán do na daoine go deó. An té atá bocht fanacht bocht = fóirínt ar an mboichteanas, ar ainriocht etc.

→ dall 3

Ní thiúrfadh sé an oiread duit agus a dhallfadh do shúil dhá mbeadh do chailleadh go deó leis. Gortachán críochnuithe é

→ dea-chaint

Ní iarrfadh sé go deó ach ar an deáchaint sin. Is biadh agus beatha leis í, hé brí cén sásamh a fhaghas sé aisti. Ach sin é an chaoi. Ní h-ionann tréartha do chuile dhuine