Chuaigh an t-urchar thríd an gcroí aige

Gabhfaidh an spiacán seo thríot má chloisim smid eile uait

Chuaigh an scian thríd an bputóig aige

Is fánach an chaoi a ngabhfadh scian thríd an bputóig agat mura dtugtá aire dhuit fhéin anseo

Fainic an ngabhfadh cloch thríd an mbaithis agat ansin

Chuaigh driog thríd an gcroí agam

Gabhfaidh daigh thríd an slinneán aige má bheirimse air

Chuaigh glugar thríd an gcluais agam leis an tormán

Gabhfaidh pian thríd an easna agat mura mbí tú ar t'airdeall féin

Is mór a ndeachaigh mé thríd ariamh, ach thug sé seo an barr uathu ar fad le donacht

Tá sé ag dul thrí aothú (fc. aothú)

Chuaigh sé thrí chuile fhód móna sa gcruaich go bhfeiceadh sé an raibh tada fliuch inti

Ní mór a dhul thrí na fataí sin uileag go léireach nó go dtoghtar na fataí síl astu

B'fhearr duit a dhul thrí na slata sin go bhfaighe tú glac sháiteáin dom le aghaidh an chléibh

Chuaigh sibh thrí go leor óil ansin aréir — chaith sibh é; d'ídigh sibh é

Ní raibh sé ach ó mhaidin go hardtráthnóna ag dul thríd an unsa tobac, hé brí cén sórt drochrath a chuir sé air

Is maith aibéil a ghabh sibh thríd an bpoll fataí sin thoir. Thabharfainn an leabhar nach iad na beithígh agus na muca a d'ith ar fad iad: gur tugadh corrchruit as (fc. cruit) i ngan fhios domsa

Chuaigh sé thríd an uachta mar a bheadh Dia dhá rá leis. Thug sé gaoth di, agus 'sé a bhí deas air. Mo chreach mhaidne, 'sé

Bhí dhá ghalún poitín d'fhuílleach ann agus chuaigh sé thríd in imeacht seachtaine. Sin í an fhírinne. Dheamhan cúnamh ná a dhath a fuair sé faoi. D'ól sé féin chuile striog dhe

Ní aireodh duine ag dul thrí bhliain ina dhiaidh sin

Chuaigh an ruaig sin thríd go mór. Ar ndóigh ní iontas sin ach oiread agus a ghairdeacht agus ó bhí ruaig eile cheana air. Faigheann sé ruaigeannaí móra le gairid, agus m'anam nach iad a d'fheilfeadh dhó ach an oiread le duine

Is diabhaltaí a chuaigh an príosún thríd. Tá sé tugtha uaidh ar fad. Ní fhaca mé aon fhear go hiomaí is tuartha atá as a cheannaghaidh ach é

Tá na malraigh seo agamsa sách sleabhctha ar an aimsir seo. Níl ann ach go bhfuil tarraingt na gcos iontu. Chuaigh an triuch bhradach sin thríob (thríothu) thar cionn. Páiste ar bith nach bhfuil cothaithe go maith roimpi, cloíonn sí thar cionn é

Chaith mé trí oíche anseo an tseachtain seo caite ar neamhchodladh agus bíodh a fhios agat gur mór a chuaigh siad thríom. Ní bhíodh siúl an bhealaigh ionam aríst ar feadh an lae

Uair ar bith a dteagann na liaganna sin air, téann siad thríd go damáisteach. Ní bhíonn sé ar a chóir féin aríst go ceann leathbhliana. An babhta deiridh a raibh siad air — dhá bhliain go ham seo — bhí sé i gcruth an tsagairt acu murach gur bhris siad

Ní dheachaigh aon aistir thríom in mo shaol ariamh mar a chuaigh an t-aistir sin. Níl mé agam (chugam?) féin dhá bharr fós. Níor fhága sé lúd ná láthar ionam

Chuaigh bás an athar thríthi go mór — scrúd sé í; ghoill sé uirthi

Níl aon cheo a chuaigh thríom ariamh in mo shaol ach a bheith ag éisteacht leis ansin ag stróiceadh le pian, agus gan duine ar bith in ann aon mhaith a dhéanamh dhó. Ba mhór an suaimhneas dhó féin agus dhúinn féin é nuair a thug Dia chuige féin é

Tuige nach rachadh sé thríthi? Ghabhfadh rud níos lú ná sin thrí dhuine

Téann sé thríom a bheith ag breathnú air, ach cén neart atá air. Beidh sé dhá ghoid as mar sin nó gur toil le Dia fios a chur air. Níl aon bhiseach i ndán dó

Chuaigh sé thríd an bhail sin a fheiceáil uirthi, ach dheamhan mórán trua í ar mhodh. Dhá mbeadh an saol mór aici ar maidin, bheadh sé caite aici tráthnóna. Sin é an sórt duine í

Ghabhfadh sé tríot a bheith ag éisteacht leis ag glámhóid agus ag banrán ansin ó mhaidin go faoithin, agus gan luach leithphínne mhaith le déanamh dhó. Ach tá neamhshuim déanta ag na daoine anois dó (dhe) féin agus dhá chuid glámhóide

Rachadh sé thríot na daoine bochta sin a fheiceáil. Chuaigh sé thríomsa ar aon chor. Níl dídean na hoíche féin acu ach síneadh siar ar shate (seat), nó iad a fhéin a chaitheamh ar an bhféar agus codladh ansin ar feadh na hoíche

Is duine gan chroí nach ngabhfadh sé thríd an t-asal bocht a fheiceáil agus an chrúib uileag sceanta as. Hé brí cé a raibh láimh aige ann ar chaoi ar bith, ní raibh le déanamh leis ach a chur "thar farraige" lena ló (a transportáil). Bheadh spídiúlacht ar bith sách maith aige agus an spídiúlacht a thug sé féin uaidh

Bhí sé ag dul thríom an maide a sciobadh as a láimh agus a bheith dhá rúscadh leis chomh uain is a gheobhainn teas ina chraiceann. Ach choinnigh mé stuaim ar an bhfoighid ina dhiaidh sin. Níor mhór dósan gur choinnigh, arae dhá dtéinn ina éadan chor ar bith, dhéanfainn a chreach

Dúirt sé liom go ndeachaigh sé thríd cupla uair a fhiafraí di céard a rinne sí lenar ardaigh sí léithe ón teach aimsir na sochraide, ach nár fhiafraigh ina dhiaidh sin. Ba é a dhéanamh léithe é, an mhagarlach chaca!

Deir siad go dtéann sé thríd an gcapall an cinnire a mharú míle uair sa ló, agus go maródh freisin murach go bhfuil an duine san an-mhéid ina súile. Is mó go fada an mac eilimistín atá i súil chapaill ná i súil an duine

Chuaigh sé thríom nuair a thosaigh sé ag géaraíocht turraic a chur ann agus a chur síos le fána sa bpoll báite. Go maithe Dia dhom é, is millteach an rud é an cathú! Dhá dtéadh sé síos uair amháin, aníos ní thiocfadh sé!

Is minic a théas sé thríom — dhá gcrochtaí mé — gan deoir a fhágáil ionat. Cén t-údar dhuit a bheith i gcónaí ag spochadh liom agus ag iarraidh a bheith ag séideadh fúm? Dar brí an leabhair, beidh rud agat ar a shon as a dheireadh mura n-éirí tú as in am. Is mise an buachaill agat!

Shílfeá go raibh sé ag dul thríd an madadh gliobach sin ag "Pad" an madadh s'againne a ionsaí tráthnóna. Chuir sé colg air féin cupla uair agus thosaigh sé ag drannadh, ach ní dheachaigh sé thairis sin. Ní móide gurbh fhearr dhó fhéin a dhul!

Tá an gamhain sin buille oilbhéasach déarfá. Níl aon uair dhá dtéann duine faoi ná thairis nach mbíonn sé ag dul thríd shílfeá a dhul dhá thoncáil. Níor mhaith liom gasúir bheaga a ligean ina ghaire mura mbeadh duine maith ina gcionn

Chuaigh sé thríom é a fhostú, cor a chur ina láimh agus an tsinseáil a bhaint dhe gan bhuíochas. Ba dathúil an scéal é: mo chuid sinseála a choinneáil, agus é a shéanadh ansin, agus í i gcúl a ghlaice aige i gcaitheamh an achair. Nach spleách uaidh an chneámhaireacht a dhéanamh

Dar mo choinsias, níl aon uair dhá gcloisim ag caint é nach dtéann sé thríom a fhiafraí dhó (dhe) cár fhága sé na sáspain, arae níl a shamhail in Éirinn ag caint ach an tincéara mór rua sin a mbíonn an buinín beag de bhean ag dul thart aige

Tá sé ag dul thríom fód móna a shá siar in do bhéal, dhá gceapainn go mba rud é a chuirfeadh ó chlabaireacht thú. Nach breá nach dtabharfá scíth do do theanga uair eicínt agus gan a bheith ar an táirm chéanna i gcónaí